54
altera autem famularum sequebatur dominam, defluentia inhumum indumenta sustentans.
55
Ipsa autem roseo colore vultum perfusa, et gratis ac nitentibusoculis tristem celabat animum, et nimio timore contractum.
56
Ingressa igitur cuncta per ordinem ostia, stetit contra regem,ubi ille residebat super solium regni sui, indutus vestibus regiis,auroque fulgens, et pretiosis lapidibus, eratque terribilis aspectu.
57
Cumque elevasset faciem, et ardentibus oculis furorem pectorisindicasset, regina corruit, et in pallorem colore mutato, lassum superancillulam reclinavit caput.
58
Convertitque Deus spiritum regis in mansuetudinem, et festinusac metuens exilivit de solio, et sustentans eam ulnis suis,donec rediret ad se, his verbis blandiebatur:
59
Quid habes Esther? Ego sum frater tuus, noli metuere.
60
Non morieris: non enim pro te, sed pro omnibus haec lex constituta est.
61
Accede igitur, et tange sceptrum.
62
Cumque illa reticeret, tulit auream virgam, et posuit supercollum eius, et osculatus est eam, et ait: Cur mihi non loqueris?
63
Quae respondit: Vidi te domine quasi Angelum Dei,et conturbatum est cor meum prae timore gloriae tuae.
64
Valde enim mirabilis es domine, et facies tua plena est gratiarum.