8
Scribite ergo Iudaeis, sicut vobis placet, regis nomine, signantes litteras annulo meo. Haec enim consuetudo erat, ut epistolis, quae ex regis nomine mittebantur, et illius annulo signatae erant, nemo auderet contradicere.
9
Accitisque scribis et librariis regis (erat autem tempus tertii mensis, qui appellatur Siban) vigesima et tertia die illius scriptae sunt epistolae, ut Mardochaeus voluerat, ad Iudaeos, et ad principes, procuratoresque et iudices, qui centum vigintiseptem provinciis ab India usque ad Aethiopiam praesidebant: provinciae atque provinciae, populo et populo iuxta linguas et litteras suas, et Iudaeis, prout legere poterant, et audire.
10
Ipsaeque epistolae, quae regis nomine mittebantur, annulo ipsius obsignatae sunt, et missae per veredarios: qui per omnes provincias discurrentes, veteres litteras novis nunciis praevenirent.
11
Quibus imperavit rex, ut convenirent Iudaeos per singulas civitates, et in unum praeciperent congregari ut starent pro animabus suis, et omnes inimicos suos cum coniugibus ac liberis et universis domibus, interficerent atque delerent, et spolia eorum diriperent.
12
Et constituta per omnes provincias una ultionis dies, id tertiadecima mensis duodecimi Adar.
13
Rex magnus Artaxerxes (e) ab India usque Aethiopiam centumvigintiseptem provinciarum ducibus ac principibus, qui nostraeiussioni obediunt, salutem dicit. Summaque epistolae haec fuit, ut in omnibus terris ac populis, qui regis Assueri subiacebant imperio, notum fieret, paratos esse Iudaeos ad capiendam vindictam de hostibus suis.
14
Multi bonitate principum et honore, qui in eos collatus est,abusi sunt in superbiam: Egressique sunt veredarii celeres nuncia perferentes, et edictum regis pependit in Susan.
15
et non solum subiectos regibus nituntur opprimere, sed datamsibi gloriam non ferentes, in ipsos, qui dederunt, moliuntur insidias. Mardochaeus autem de palatio, et de conspectu regis egrediens, fulgebat vestibus regiis, hyacinthinis videlicet et aeriis, coronam auream portans in capite, et amictus serico pallio atque purpureo. Omnisque civitas exultavit, atque laetata est.
16
Nec contenti sunt gratias non agere beneficiis, et humanitatisin se iura violare, sed Dei quoque cuncta cernentis arbitrantur seposse fugere sententiam. Iudaeis autem nova lux oriri visa est, gaudium, honor, et tripudium.
17
Et in tantum vesaniae proruperunt, ut eos, qui credita sibiofficia diligenter observant, et ita cuncta agunt ut omnium laudedigni sint, mendaciorum cuniculis conentur subvertere, Apud omnes populos, urbes, atque provincias, quocumque regis iussa veniebant, mira exultatio, epulae atque convivia, et festus dies: in tantum ut plures alterius gentis et sectae eorum religioni et ceremoniis iungerentur. Grandis enim cunctos Iudaici nominis terror invaserat.
18
dum aures principum simplices, et ex sua natura alios aestimantes,callida fraude decipiunt.