Exodus 4:5-15

5 Opdat zij geloven, dat u verschenen is de HEERE, de God hunner vaderen, de God van Abraham, de God van Izak, en de God van Jakob.

6 En de HEERE zeide verder tot hem: Steek nu uw hand in uw boezem. En hij stak zijn hand in zijn boezem; daarna trok hij ze uit, en ziet, zijn hand was melaats, wit als sneeuw.

7 En Hij zeide: Steek uw hand wederom in uw boezem. En hij stak zijn hand wederom in zijn boezem; daarna trok hij ze uit zijn boezem, en ziet, zij was weder als zijn ander vlees.

8 En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen, zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven.

9 En het zal geschieden, zo zij ook deze twee tekenen niet geloven, noch naar uw stem horen, zo neem van de wateren der rivier, en giet ze op het droge; zo zullen de wateren, die gij uit de rivier zult nemen, diezelve zullen tot bloed worden op het droge.

10 Toen zeide Mozes tot de HEERE: Och Heere! ik ben geen man wel ter tale, noch van gisteren, noch van eergisteren, noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong.

11 En de HEERE zeide tot hem: Wie heeft den mens den mond gemaakt, of wie heeft den stomme, of dove, of ziende, of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de HEERE?

12 En nu ga henen, en Ik zal met uw mond zijn, en zal u leren, wat gij spreken zult.

13 Doch hij zeide: Och, Heere! zend toch door de hand desgenen, dien Gij zoudt zenden.

14 Toen ontstak de toorn des HEEREN over Mozes, en Hij zeide: is niet Aaron, de Leviet, uw broeder? Ik weet, dat hij zeer wel spreken zal, en ook, zie, hij zal uitgaan u tegemoet; wanneer hij u ziet, zo zal hij in zijn hart verblijd zijn.

15 Gij dan zult tot hem spreken, en de woorden in zijn mond leggen; en Ik zal met uw mond, en met zijn mond zijn; en Ik zal ulieden leren, wat gij doen zult.

Exodus 4:5-15 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EXODUS 4

This chapter is a continuation of the discourse that passed between God and Moses; and here Moses makes other objections to his mission; one is taken from the unbelief of the people of Israel, which is removed by giving him power to work miracles, by turning the rod in his hand into a serpent, and then into a rod again; and by putting his hand into his bosom at one time, when it became leprous, and again into the same place, when it became sound and whole, and by turning the water of the river into blood, Ex 4:1-9, another objection is formed from his want of eloquence, which is answered with an assurance, that God, that made man's mouth, would be with his mouth, and teach him what to say; and besides, Aaron his brother, who was an eloquent man, should be his spokesman, Ex 4:10-17 upon which he returned to Midian, and having obtained leave of his father-in-law to depart from thence, he took his wife and his sons, and returned to Egypt, Ex 4:18-20 at which time he received some fresh instructions from the Lord what he should do before Pharaoh, and what he should say unto him, Ex 4:21-23 then follows an account of what befell him by the way, because of the circumcision of his son, Ex 4:24-26 and the chapter is closed with an account of the meeting of Moses and Aaron, and of their gathering the elders of Israel together, to whom the commission of Moses was opened, and signs done before them, to which they gave credit, and expressed their joy and thankfulness, Ex 4:27-31.