Hosea 2:2-13

2 iudicate matrem vestram iudicate quoniam ipsa non uxor mea et ego non vir eius auferat fornicationes suas a facie sua et adulteria sua de medio uberum suorum

3 ne forte expoliem eam nudam et statuam eam secundum diem nativitatis suae et ponam eam quasi solitudinem et statuam eam velut terram inviam et interficiam eam siti

4 et filiorum illius non miserebor quoniam filii fornicationum sunt

5 quia fornicata est mater eorum confusa est quae concepit eos quia dixit vadam post amatores meos qui dant panes mihi et aquas meas lanam meam et linum meum oleum meum et potum meum

6 propter hoc ecce ego sepiam viam tuam spinis et sepiam eam maceria et semitas suas non inveniet

7 et sequetur amatores suos et non adprehendet eos et quaeret eos et non inveniet et dicet vadam et revertar ad virum meum priorem quia bene mihi erat tunc magis quam nunc

8 et haec nescivit quia ego dedi ei frumentum et vinum et oleum et argentum multiplicavi ei et aurum quae fecerunt Baal

9 idcirco convertar et sumam frumentum meum in tempore suo et vinum meum in tempore suo et liberabo lanam meam et linum meum quae operiebant ignominiam eius

10 et nunc revelabo stultitiam eius in oculis amatorum eius et vir non eruet eam de manu mea

11 et cessare faciam omne gaudium eius sollemnitatem eius neomeniam eius sabbatum eius et omnia festa tempora eius

12 et corrumpam vineam eius et ficum eius de quibus dixit mercedes hae meae sunt quas dederunt mihi amatores mei et ponam eam in saltu et comedet illam bestia agri

13 et visitabo super eam dies Baalim quibus accendebat incensum et ornabatur inaure sua et monili suo et ibat post amatores suos et mei obliviscebatur dicit Dominus

Hosea 2:2-13 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO HOSEA 2

This chapter is an explanation of the former, proceeding upon the same argument in more express words. The godly Israelites are here called upon to lay before the body of the people their idolatry, ingratitude, obstinacy, and ignorance of the God of their mercies; and to exhort them to repentance, lest they should be stripped of all their good things, and be brought into great distress and difficulties; all their joy and comfort cease, and be exposed to shame and contempt, Ho 2:1-13, yet, notwithstanding, many gracious promises are made unto them, of their having the alluring and comfortable word of the Gospel; of a door of hope; of salvation being opened to them; of faith in the Lord, and affection to him as their husband; of the removal of all idolatry from them; of safety from all enemies; of their open espousal to Christ; of his hearing of their prayers, and giving them plenty of all good things; and of their multiplication, conversion, and covenant relation to God, Ho 2:14-23.