Jeremia 6:1-11

1 Vlucht met hopen, gij kinderen van Benjamin! uit het midden van Jeruzalem, en blaast de bazuin te Thekoa, en heft een vuurteken op te Beth-Cherem; want er kijkt een kwaad uit van het noorden, en een grote breuk.

2 Ik heb wel de dochter Sions bij een schone en wellustige vrouw vergeleken.

3 Maar er zullen herders tot haar komen met hun kudden; zij zullen tenten rondom tegen haar opslaan; zij zullen een iegelijk zijn ruimte afweiden.

4 Heiligt den krijg tegen haar, maakt u op, en laat ons optrekken op den middag; o, wee ons! want de dag heeft zich gewend, want de avondschaduwen neigen zich.

5 Maakt u op, en laat ons optrekken in den nacht, en haar paleizen verderven!

6 Want zo zegt de HEERE der heirscharen: Houwt bomen af, en werpt een wal op tegen Jeruzalem; zij is de stad, die bezocht zal worden; in het midden van haar is enkel verdrukking.

7 Gelijk een bornput zijn water opgeeft, alzo geeft zij haar boosheid op; geweld en verstoring wordt in haar gehoord, weedom en plaging is steeds voor Mijn aangezicht.

8 Laat u tuchtigen, Jeruzalem! opdat Mijn ziel niet van u afgetrokken worde, opdat Ik u niet stelle tot een woestheid, tot een onbewoond land.

9 Zo zegt de HEERE der heirscharen: Zij zullen Israels overblijfsel vlijtiglijk nalezen, gelijk een wijnstok; breng uw hand weder, gelijk een wijnlezer, aan de korven.

10 Tot wie zal ik spreken en betuigen, dat zij het horen? Ziet, hun oor is onbesneden, dat zij niet kunnen toeluisteren; ziet, het woord des HEEREN is hun tot een smaad, zij hebben geen lust daartoe.

11 Daarom ben ik vol van des HEEREN grimmigheid, ik ben moede geworden van inhouden; ik zal ze uitstorten over de kinderkens op de straat, en over de vergadering der jongelingen te zamen; want zelfs de man met de vrouw zullen gevangen worden, de oude met dien, die vol is van dagen.

Jeremia 6:1-11 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 6

This chapter is of the same argument with the former; and contains two things in it, the destruction of Jerusalem by the Babylonians, and the causes of it, which are intermixedly handled in it; a lively description is made of the notice of the approach of the enemy by blowing of trumpets and firing of beacons, Jer 6:1, and of the siege of the city, by pitching tents around it, casting up a mount against it, and scaling its walls at noon and by night, Jer 6:2-6, and this destruction is illustrated by the simile of gleaning of grapes, Jer 6:9, and amplified by the universality of it, with respect to persons and things; it reaching to persons of every age, and in every state, as old men, young men, and children, husbands and wives, and to all sorts of possessions, houses and fields, Jer 6:11,12,21, a description is given of the instruments of it, the Chaldeans, Jer 6:22,23 and it is aggravated by the anxiety, distress, and sorrow, the Jews would be in on account of it, Jer 6:24-26, the causes of it are in general the great aboundings of sin and wickedness in the midst of them, illustrated by a fountain casting out its waters, Jer 6:6,7, in particular, their neglect and contempt of the word of the Lord, Jer 6:10, the sin of covetousness, which prevailed among all sorts of people, high and low, in civil or religious life, Jer 6:13, the unfaithfulness of the prophets to the people, declaring peace, when there was none, Jer 6:14, their impenitence and hardness, Jer 6:15, their disregard to all instructions and warnings, Jer 6:16,17, their rejection of the law, and the precepts of it, Jer 6:18,19, their hypocritical sacrifices, Jer 6:20, and the chapter is concluded with an address to the prophet, setting forth his character and office, and the end of it, Jer 6:27 and his testimony concerning the people, showing their obstinacy and stubbornness, illustrated by a simile of refining metal in a furnace without success, Jer 6:28-30.