Jesaja 52:9-15

9 Maakt een geschal, juicht te zamen, gij woeste plaatsen van Jeruzalem! want de HEERE heeft Zijn volk getroost, Hij heeft Jeruzalem verlost.

10 De HEERE heeft Zijn heiligen arm ontbloot voor de ogen aller heidenen; en al de einden der aarde zullen zien het heil onzes Gods.

11 Vertrekt, vertrekt, gaat uit van daar, raakt het onreine niet aan; gaat uit het midden van hen, reinigt u, gij, die de vaten des HEEREN draagt!

12 Want gijlieden zult niet met haast uitgaan, noch met der vlucht henengaan; want de HEERE zal voor ulieder aangezicht henentrekken, en de God van Israel zal uw achtertocht wezen.

13 Ziet, Mijn Knecht zal verstandelijk handelen; Hij zal verhoogd en verheven, ja, zeer hoog worden.

14 Gelijk als velen zich over u ontzet hebben, alzo verdorven was Zijn gelaat, meer dan van iemand, en Zijn gedaante, meer dan van andere mensenkinderen;

15 Alzo zal Hij vele heidenen besprengen, ja, de koningen zullen hun mond over Hem toehouden; want denwelken het niet verkondigd was, die zullen het zien, en welken het niet gehoord hebben, die zullen het verstaan.

Jesaja 52:9-15 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 52

This chapter is a prophecy of the glorious state of the church in the latter day, typified by the deliverance of the Jews from Babylon. The church, under the names of Zion and Jerusalem, is exhorted to awake and clothe herself with strength, and with beautiful garments, to shake off her dust, and loose her bands, since she should become a pure and separate people, Isa 52:1,2 and whereas the Lord's people had been afflicted formerly by the Egyptians, and more lately by the Assyrians, a free redemption is promised them; and the rather they might expect it, since the Lord was no gainer by their affliction, but a loser in his name and honour, as well as they distressed, Isa 52:3-5. And it is suggested, that the knowledge of the Lord should be spread, the good tidings of peace and salvation be delightfully published, and that the ministers of the Gospel should have clear light, and be harmonious and unanimous in the publishing of it, Isa 52:6-8. Upon which the waste places of Jerusalem are called upon to rejoice, both because of the restoration of the Jews, and the conversion of the Gentiles, Isa 2:9,10. And the people of God are called to go out of Babylon, the manner of their departure is directed, and something said for their encouragement, Isa 52:11,12. And the chapter is concluded with some account of the Messiah, of his humiliation and exaltation, and of his work and office, Isa 52:13-15, and which are enlarged upon in the next chapter, which ought properly to begin with these last verses.