Job 20:6-16

6 Wanneer zijn hoogheid tot den hemel toe opklomme, en zijn hoofd tot aan de wolken raakte;

7 Zal hij, gelijk zijn drek, in eeuwigheid vergaan; die hem gezien hadden, zullen zeggen: Waar is hij?

8 Hij zal wegvlieden als een droom, dat men hem niet vinden zal, en hij zal verjaagd worden als een gezicht des nachts.

9 Het oog, dat hem zag, zal het niet meer doen; en zijn plaats zal hem niet meer aanschouwen.

10 Zijn kinderen zullen zoeken den armen te behagen; en zijn handen zullen zijn vermogen moeten weder uitkeren.

11 Zijn beenderen zullen vol van zijn verborgene zonden zijn; van welke elkeen met hem op het stof nederliggen zal.

12 Indien het kwaad in zijn mond zoet is, hij dat verbergt, onder zijn tong,

13 Hij dat spaart, en hetzelve niet verlaat, maar dat in het midden van zijn gehemelte inhoudt;

14 Zijn spijze zal in zijn ingewand veranderd worden; gal der adderen zal zij in het binnenste van hem zijn.

15 Hij heeft goed ingeslokt, maar zal het uitspuwen; God zal het uit zijn buik uitdrijven.

16 Het vergif der adderen zal hij zuigen; de tong der slang zal hem doden.

Job 20:6-16 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JOB 20

Zophar and his friends, not satisfied with Job's confession of faith, he in his turn replies, and in his preface gives his reasons why he made any answer at all, and was so quick in it, Job 20:1-3; and appeals to Job for the truth of an old established maxim, that the prosperity of wicked men and hypocrites is very short lived, Job 20:4,5; and the short enjoyment of their happiness is described by several elegant figures and similes, Job 20:6-9; such a wicked man being obliged, in his lifetime, to restore his ill gotten goods, and at death to lie down with the sins of his youth, Job 20:10,11; his sin in getting riches, the disquietude of his mind in retaining them, and his being forced to make restitution, are very beautifully expressed by the simile of a sweet morsel kept in the mouth, and turned to the gall of asps in the bowels, and then vomited up, Job 20:12-16; the disappointment he shall have, the indigent and strait circumstances he shall be brought into, and the restitution he shall be obliged to make for the oppression of the poor, and the uneasiness he shall feel in his own breast, are set forth in a very strong light, Job 20:17-22; and it is suggested, that not only the hand of wicked men should be upon him, but the wrath of God also, which should seize on him suddenly and secretly, and would be inevitable, he not being able to make his escape from it, and which would issue in the utter destruction of him and his in this world, and that to come, Job 20:23-28. And the chapter is, concluded with this observation, that such as before described is the appointed portion and heritage of a wicked man from God, Job 20:29.