Leviticus 1:5-15

5 Daarna zal hij het jonge rund slachten voor het aangezicht des HEEREN; en de zonen van Aaron, de priesters, zullen het bloed offeren, en het bloed sprengen rondom dat altaar, hetwelk voor de deur van de tent der samenkomst is.

6 Dan zal hij het brandoffer de huid aftrekken, en het in zijn stukken delen.

7 En de zonen van Aaron, den priester, zullen vuur maken op het altaar, en zullen het hout op het vuur schikken.

8 Ook zullen de zonen van Aaron, de priesters, de stukken, het hoofd en het smeer, schikken op het hout, dat op het vuur is, hetwelk op het altaar is.

9 Doch zijn ingewand, en zijn schenkelen zal men met water wassen; en de priester zal dat alles aansteken op het altaar; het is een brandoffer, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

10 En indien zijn offerande is van klein vee, van schapen of van geiten, ten brandoffer, zal hij een volkomen mannetje offeren.

11 En hij zal dat slachten aan de zijde van het altaar noordwaarts, voor het aangezicht des HEEREN; en de zonen van Aaron, de priesters, zullen zijn bloed rondom op het altaar sprengen.

12 Daarna zal hij het in zijn stukken delen, mitsgaders zijn hoofd en zijn smeer; en de priester zal die schikken op het hout, dat op het vuur is, hetwelk op het altaar is.

13 Doch het ingewand en de schenkelen zal men met water wassen; en de priester zal dat alles offeren en aansteken op het altaar; het is een brandoffer, een vuuroffer, tot een liefelijken reuk den HEERE.

14 En indien zijn offerande voor den HEERE een brandoffer van gevogelte is, zo zal hij zijn offerande van tortelduiven, of van jonge duiven, offeren.

15 En de priester zal die tot het altaar brengen, en deszelfs hoofd met zijn nagel splijten, en op het altaar aansteken; en zijn bloed zal aan den wand des altaars uitgeduwd worden.

Leviticus 1:5-15 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO LEVITICUS

This book is commonly called by the Jews Vajikra, from the first word with which it begins, and sometimes Mynhk trwt, "the law of the priests" {a}; and this is its name in the Syriac and Arabic versions: by the Septuagint interpreters it is called leuitikon, and by the Latins, Leviticus, or the Levitical book, because it gives an account of the Levitical priesthood, as the apostle calls it, Heb 7:11. It treats of the sacrifices under the Levitical dispensation, and of the priests concerned in them, and of the times and seasons in which they were offered, and of many other rites and ceremonies. That it was wrote by Moses is not only generally believed by the Jews, but is affirmed in the New Testament; see Mt 8:4, Joh 8:5 compared with Le 14:2, 20:10 from whence, as well as from other citations out of it in other places, the authority of it may be concluded. The matter of it was delivered to Moses, and very likely by him then written upon the erection of the tabernacle, which was in the second year of the Israelites coming out of Egypt, in the first month, and the first day of the month, Ex 40:17 and it was on the same day that the Lord spake to Moses out of it, and delivered to him the laws concerning sacrifices, recorded in the first seven chapters; see Nu 1:1 compared with Le 1:1 and on the eighth day of the same month, and some following days, the remainder of it was given to him, and written by him, see \Le 8:1 12:1 16:1\ to which agrees the Targum of Jonathan on Le 1:1.

``when Moses had made an end of erecting the tabernacle, Moses thought and reasoned in his heart, and said, Mount Sinai, its excellency was the excellency of an hour, and its holiness the holiness of three days, it was not possible for me to ascend unto it, until the time that the Word was speaking with me; but this tabernacle of the congregation, its excellency is an excellency for ever, and its holiness an holiness for ever, it is fit that I should not enter into it, until the time that be speaks with me from before the Lord; and therefore the Word of the Lord called to Moses, and the Word of the Lord spake with him out of the tabernacle of the congregation, saying;''

and to the same purpose the Jerusalem Targum. It was written in the year from the creation of the world 2514, and about 1490 years before the coming of Christ. The various sacrifices, rites, and ceremonies made mention of in it, were typical of Christ, and shadows of good things to come by him: there are many things in it, which give great light to several passages in the New Testament, and it is worthy of diligent reading and consideration.

{a} T. Bab. Sanhedrin, fol. 103. 2.

\\INTRODUCTION TO LEVITICUS 1\\

This chapter contains certain laws and rules concerning sacrifices, particularly burnt offerings, which were delivered by the Lord to Moses, Le 1:1,2 what those offerings should be of, Le 1:3,10,14 what rules should be observed, what actions should be done, first by the persons that brought them, Le 1:3,4 and then by the priest that offered them, with respect to the burnt offering of the herd, Le 1:5-9 and to the burnt offering of the sheep and goats, Le 1:11-13 and to the burnt offering of fowls, Le 1:15-17 all which, when offered aright, were of a sweet savour to the Lord, Le 1:9,13,17.