Openbaring 12:4-14

4 En zijn staart trok het derde deel der sterren des hemels, en wierp die op de aarde. En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, opdat hij haar kind zou verslinden, wanneer zij het zou gebaard hebben.

5 En zij baarde een mannelijken zoon, die al de heidenen zou hoeden met een ijzeren roede; en haar kind werd weggerukt tot God en Zijn troon.

6 En de vrouw vluchtte in de woestijn, alwaar zij een plaats had, haar van God bereid, opdat zij haar aldaar zouden voeden duizend tweehonderd zestig dagen.

7 En er werd krijg in den hemel; Michael en zijn engelen krijgden tegen den draak, en de draak krijgde ook en zijn engelen.

8 En zij hebben niet vermocht, en hun plaats is niet meer gevonden in den hemel.

9 En de grote draak is geworpen, namelijk de oude slang, welke genaamd wordt duivel en satanas, die de gehele wereld verleidt, hij is, zeg ik, geworpen op de aarde; en zijn engelen zijn met hem geworpen.

10 En ik hoorde een grote stem, zeggende in den hemel: Nu is de zaligheid, en de kracht, en het koninkrijk geworden onzes Gods; en de macht van Zijn Christus; want de verklager onzer broederen, die hen verklaagde voor onzen God dag en nacht is nedergeworpen.

11 En zij hebben hem overwonnen door het bloed des Lams, en door het woord hunner getuigenis, en zij hebben hun leven niet liefgehad tot den dood toe.

12 Hierom bedrijft vreugde, gij hemelen, en gij, die daarin woont! Wee dengenen, die de aarde en de zee bewonen, want de duivel is tot u afgekomen, en heeft groten toorn, wetende, dat hij een kleinen tijd heeft.

13 En toen de draak zag, dat hij op de aarde geworpen was, zo heeft hij de vrouw vervolgd, die het manneken gebaard had.

14 En der vrouwe zijn gegeven twee vleugelen eens groten arends, opdat zij zou vliegen in de woestijn, in haar plaats, alwaar zij gevoed wordt een tijd, en tijden, en een halven tijd, buiten het gezicht der slang.

Openbaring 12:4-14 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO REVALATION 12

This chapter contains a vision of two wonders or signs seen in heaven, a woman and a dragon, and an account of what followed thereon, war both in heaven and earth. The vision of the woman is in Re 12:1,2, who is described by her being clothed with the sun; by her having the moon under her feet; by a crown of twelve stars on her head; and by her pregnancy, travail, pains, and cry. The vision of the dragon is in Re 12:3,4, who is described by his size, a great one; by his colour, red; by the number of his heads and horns, and the crowns on the former; by the force and strength of his tail, drawing and casting: down to the earth the third part of the stars of heaven; and by his position, standing before the woman, in order to devour her child when born. Next follows an account of the birth of her child, and what became of that and her: the child is said to be a man child, is described as a monarch, and as advanced to great honour and dignity; but she flies into the wilderness, where a place is prepared for her of God, and where she is hid for the space of 1260 days, Re 12:5,6; upon this ensues a war in heaven; the combatants on one side were Michael and his angels, and on the other the dragon and his; the issue of which was, that the latter were conquered, and cast out into the earth, Re 12:7-9, on account of which victory a triumphant song is sung by the inhabitants of heaven, because of salvation and strength that were come to them; and because of the kingdom and power of Christ, which now took place; and because of the ejection of Satan, the accuser of their brethren; in which song also notice is taken of the manner in which Satan was overcome by those he accused, by the blood of the Lamb, by the word of their testimony, and by their death; and it is concluded with an apostrophe to those that dwell in heaven, calling on them to rejoice, and to the inhabitants of the earth denouncing woe to them, because the devil was among them, whose wrath was great, his time being short, Re 12:10-12. Next follow the dragon's persecution of the woman, and her flight into the wilderness, and the care took of her there, as before described, Re 12:13,14; then the method the serpent took to annoy her, the help she received from the earth, and the wrath of the dragon upon that; which put him upon making war with the remnant of her seed, who kept the commandments of God, and had the testimony of Jesus, Re 12:15-17.