Psalmen 147:4-14

4 Hij telt het getal der sterren; Hij noemt ze allen bij namen.

5 Onze Heere is groot en van veel kracht; Zijns verstands is geen getal.

6 De HEERE houdt de zachtmoedigen staande; de goddelozen vernedert Hij, tot de aarde toe.

7 Zingt den HEERE bij beurte met dankzegging; psalmzingt onzen God op de harp.

8 Die de hemelen met wolken bedekt, Die voor de aarde regen bereidt; Die het gras op de bergen doet uitspruiten;

9 Die het vee zijn voeder geeft; aan de jonge raven, als zij roepen.

10 Hij heeft geen lust aan de sterkte des paards; Hij heeft geen welgevallen aan de benen des mans.

11 De HEERE heeft een welgevallen aan hen, die Hem vrezen, die op Zijn goedertierenheid hopen.

12 O Jeruzalem! roem den HEERE; o Sion! loof uw God.

13 Want Hij maakt de grendelen uwer poorten sterk; Hij zegent uw kinderen binnen in u.

14 Die uw landpalen in vrede stelt; Hij verzadigt u met het vette der tarwe.

Psalmen 147:4-14 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 147

This psalm is thought to be written by David, and according to Theodoret predicts the return of the Jews from Babylon, and the rebuilding of Jerusalem by Zerubbabel, which seems to be grounded on Ps 147:2; though the words there agree well enough with the times of David; hence the title in the Septuagint, Ethiopic, Arabic, and Syriac versions, and Apollinarius, is as the preceding; the Syriac adds,

``concerning Zerubbabel and Joshua the priest, and Ezra, who were solicitous and diligent in building Jerusalem.''

Aben Ezra and other Jewish writers think it foretells the future rebuilding of Jerusalem, and the restoration of the Jews from their present captivity, and refer it to the times of the Messiah; and so far it may be right, that it respects Christ and the praise of him, on account of his nature and works; and may take in the conversion of the Jews. It seems to be written by the same person, and on the same account, as the preceding psalm.