Psalmen 77:1-11

1 Een psalm van Asaf, voor den opperzangmeester, over Jeduthun.

2 Mijn stem is tot God, en ik roep; mijn stem is tot God, en Hij zal het oor tot mij neigen.

3 Ten dage mijner benauwdheid zocht ik den HEERE; mijn hand was des nachts uitgestrekt, en liet niet af; mijn ziel weigerde getroost te worden.

4 Dacht ik aan God, zo maakte ik misbaar; peinsde ik, zo werd mijn ziel overstelpt. Sela.

5 Gij hieldt mijn ogen wakende; ik was verslagen, en sprak niet.

6 Ik overdacht de dagen van ouds, de jaren der eeuwen.

7 Ik dacht aan mijn snarenspel; in den nacht overlegde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht:

8 Zal dan de Heere in eeuwigheden verstoten, en voortaan niet meer goedgunstig zijn?

9 Houdt Zijn goedertierenheid in eeuwigheid op? Heeft de toezegging een einde, van geslacht tot geslacht?

10 Heeft God vergeten genadig te zijn? Heeft Hij Zijn barmhartigheden door toorn toegesloten? Sela.

11 Daarna zeide ik: Dit krenkt mij; maar de rechterhand des Allerhoogsten verandert.

Psalmen 77:1-11 Meaning and Commentary

To the chief Musician, to Jeduthun, A Psalm of Asaph. Jeduthun was the name of the chief musician, to whom this psalm was inscribed and sent; see 1 Chronicles 25:1, though Aben Ezra takes it to be the first word of some song, to the tune of which this was sung; and the Midrash interprets it of the subject of the psalm, which is followed by Jarchi, who explains it thus, "concerning the decrees and judgments which passed upon Israel;" that is, in the time of their present captivity, to which, as he, Kimchi, and Arama think, the whole psalm belongs. Some interpreters refer it to the affliction of the Jews in Babylon, so Theodoret; or under Ahasuerus, or Antiochus; and others to the great and last distress of the church under antichrist; though it seems to express the particular case of the psalmist, and which is common to other saints.