Luke 17; Luke 18

Viewing Multiple Passages

Luke 17

1 et ad discipulos suos ait inpossibile est ut non veniant scandala vae autem illi per quem veniunt
2 utilius est illi si lapis molaris inponatur circa collum eius et proiciatur in mare quam ut scandalizet unum de pusillis istis
3 adtendite vobis si peccaverit frater tuus increpa illum et si paenitentiam egerit dimitte illi
4 et si septies in die peccaverit in te et septies in die conversus fuerit ad te dicens paenitet me dimitte illi
5 et dixerunt apostoli Domino adauge nobis fidem
6 dixit autem Dominus si haberetis fidem sicut granum sinapis diceretis huic arbori moro eradicare et transplantare in mare et oboediret vobis
7 quis autem vestrum habens servum arantem aut pascentem qui regresso de agro dicet illi statim transi recumbe
8 et non dicet ei para quod cenem et praecinge te et ministra mihi donec manducem et bibam et post haec tu manducabis et bibes
9 numquid gratiam habet servo illi quia fecit quae sibi imperaverat non puto
10 sic et vos cum feceritis omnia quae praecepta sunt vobis dicite servi inutiles sumus quod debuimus facere fecimus
11 et factum est dum iret in Hierusalem transiebat per mediam Samariam et Galilaeam
12 et cum ingrederetur quoddam castellum occurrerunt ei decem viri leprosi qui steterunt a longe
13 et levaverunt vocem dicentes Iesu praeceptor miserere nostri
14 quos ut vidit dixit ite ostendite vos sacerdotibus et factum est dum irent mundati sunt
15 unus autem ex illis ut vidit quia mundatus est regressus est cum magna voce magnificans Deum
16 et cecidit in faciem ante pedes eius gratias agens et hic erat Samaritanus
17 respondens autem Iesus dixit nonne decem mundati sunt et novem ubi sunt
18 non est inventus qui rediret et daret gloriam Deo nisi hic alienigena
19 et ait illi surge vade quia fides tua te salvum fecit
20 interrogatus autem a Pharisaeis quando venit regnum Dei respondit eis et dixit non venit regnum Dei cum observatione
21 neque dicent ecce hic aut ecce illic ecce enim regnum Dei intra vos est
22 et ait ad discipulos venient dies quando desideretis videre unum diem Filii hominis et non videbitis
23 et dicent vobis ecce hic ecce illic nolite ire neque sectemini
24 nam sicut fulgur coruscans de sub caelo in ea quae sub caelo sunt fulget ita erit Filius hominis in die sua
25 primum autem oportet illum multa pati et reprobari a generatione hac
26 et sicut factum est in diebus Noe ita erit et in diebus Filii hominis
27 edebant et bibebant uxores ducebant et dabantur ad nuptias usque in diem qua intravit Noe in arcam et venit diluvium et perdidit omnes
28 similiter sicut factum est in diebus Loth edebant et bibebant emebant et vendebant plantabant aedificabant
29 qua die autem exiit Loth a Sodomis pluit ignem et sulphur de caelo et omnes perdidit
30 secundum haec erit qua die Filius hominis revelabitur
31 in illa hora qui fuerit in tecto et vasa eius in domo ne descendat tollere illa et qui in agro similiter non redeat retro
32 memores estote uxoris Loth
33 quicumque quaesierit animam suam salvare perdet illam et qui perdiderit illam vivificabit eam
34 dico vobis illa nocte erunt duo in lecto uno unus adsumetur et alter relinquetur
35 duae erunt molentes in unum una adsumetur et altera relinquetur duo in agro unus adsumetur et alter relinquetur
36 respondentes dicunt illi ubi Domine
37 qui dixit eis ubicumque fuerit corpus illuc congregabuntur aquilae
The Latin Vulgate is in the public domain.

Luke 18

1 dicebat autem et parabolam ad illos quoniam oportet semper orare et non deficere
2 dicens iudex quidam erat in quadam civitate qui Deum non timebat et hominem non verebatur
3 vidua autem quaedam erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens vindica me de adversario meo
4 et nolebat per multum tempus post haec autem dixit intra se et si Deum non timeo nec hominem revereor
5 tamen quia molesta est mihi haec vidua vindicabo illam ne in novissimo veniens suggillet me
6 ait autem Dominus audite quid iudex iniquitatis dicit
7 Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte et patientiam habebit in illis
8 dico vobis quia cito faciet vindictam illorum verumtamen Filius hominis veniens putas inveniet fidem in terra
9 dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros parabolam istam
10 duo homines ascenderunt in templum ut orarent unus Pharisaeus et alter publicanus
11 Pharisaeus stans haec apud se orabat Deus gratias ago tibi quia non sum sicut ceteri hominum raptores iniusti adulteri vel ut etiam hic publicanus
12 ieiuno bis in sabbato decimas do omnium quae possideo
13 et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare sed percutiebat pectus suum dicens Deus propitius esto mihi peccatori
14 dico vobis descendit hic iustificatus in domum suam ab illo quia omnis qui se exaltat humiliabitur et qui se humiliat exaltabitur
15 adferebant autem ad illum et infantes ut eos tangeret quod cum viderent discipuli increpabant illos
16 Iesus autem convocans illos dixit sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare talium est enim regnum Dei
17 amen dico vobis quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer non intrabit in illud
18 et interrogavit eum quidam princeps dicens magister bone quid faciens vitam aeternam possidebo
19 dixit autem ei Iesus quid me dicis bonum nemo bonus nisi solus Deus
20 mandata nosti non occides non moechaberis non furtum facies non falsum testimonium dices honora patrem tuum et matrem
21 qui ait haec omnia custodivi a iuventute mea
22 quo audito Iesus ait ei adhuc unum tibi deest omnia quaecumque habes vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo et veni sequere me
23 his ille auditis contristatus est quia dives erat valde
24 videns autem illum Iesus tristem factum dixit quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei intrabunt
25 facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei
26 et dixerunt qui audiebant et quis potest salvus fieri
27 ait illis quae inpossibilia sunt apud homines possibilia sunt apud Deum
28 ait autem Petrus ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te
29 qui dixit eis amen dico vobis nemo est qui reliquit domum aut parentes aut fratres aut uxorem aut filios propter regnum Dei
30 et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam
31 adsumpsit autem Iesus duodecim et ait illis ecce ascendimus Hierosolyma et consummabuntur omnia quae scripta sunt per prophetas de Filio hominis
32 tradetur enim gentibus et inludetur et flagellabitur et conspuetur
33 et postquam flagellaverint occident eum et die tertia resurget
34 et ipsi nihil horum intellexerunt et erat verbum istud absconditum ab eis et non intellegebant quae dicebantur
35 factum est autem cum adpropinquaret Hiericho caecus quidam sedebat secus viam mendicans
36 et cum audiret turbam praetereuntem interrogabat quid hoc esset
37 dixerunt autem ei quod Iesus Nazarenus transiret
38 et clamavit dicens Iesu Fili David miserere mei
39 et qui praeibant increpabant eum ut taceret ipse vero multo magis clamabat Fili David miserere mei
40 stans autem Iesus iussit illum adduci ad se et cum adpropinquasset interrogavit illum
41 dicens quid tibi vis faciam at ille dixit Domine ut videam
42 et Iesus dixit illi respice fides tua te salvum fecit
43 et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum et omnis plebs ut vidit dedit laudem Deo
The Latin Vulgate is in the public domain.