1 Koningen 11:13

13 Doch Ik zal het gehele koninkrijk niet afscheuren; een stam zal Ik uw zoon geven, om Mijns knechts Davids wil, en om Jeruzalems wil, dat Ik verkoren heb.

1 Koningen 11:13 Meaning and Commentary

1 Kings 11:13

Howbeit, I will not rend away all the kingdom
The whole kingdom of Israel:

but will give one tribe to thy son;
but it seems he had both Benjamin and Judah, and only ten tribes were rent from him; the reason of this mode of expression may be, either because he gave him one of the tribes of Israel, besides that of Judah, which was his own tribe; or only the tribe of Judah is meant, the whole tribe of Benjamin not being his, since Bethel, and some other places in that tribe, were in the possession of Jeroboam; or rather both these are called but one, because their inheritances lay together, and were mixed with one another; and particularly both had a share in the city of Jerusalem, and the kingdom always after the division went by the name of Judah only: and this tribe was given

for David my servant's sake;
because of the promise to him, that there should not want one of his seed to sit on his throne, ( 1 Kings 9:5 )

and for Jerusalem's sake, whom I have chosen;
to have the house of his sanctuary and worship in, and therefore thought fit to have one rule there, that, would have a regard to his service in it.

1 Koningen 11:13 In-Context

11 Daarom zeide de HEERE tot Salomo: Dewijl dit bij u geschied is, dat gij niet hebt gehouden Mijn verbond en Mijn inzettingen, die Ik u geboden heb; Ik zal gewisselijk dit koninkrijk van u scheuren, en datzelve uw knecht geven.

12 In uw dagen nochtans zal Ik dat niet doen, om uws vaders Davids wil, van de hand uws zoons zal Ik het scheuren.

13 Doch Ik zal het gehele koninkrijk niet afscheuren; een stam zal Ik uw zoon geven, om Mijns knechts Davids wil, en om Jeruzalems wil, dat Ik verkoren heb.

14 Zo verwekte de HEERE Salomo een tegenpartijder, Hadad, den Edomiet; hij was van des konings zaad in Edom.

15 Want het was geschied, als David in Edom was, toen Joab, de krijgsoverste, optoog, om de verslagenen te begraven, dat hij al wat mannelijk was in Edom sloeg;