Exodus 4:10

10 Toen zeide Mozes tot de HEERE: Och Heere! ik ben geen man wel ter tale, noch van gisteren, noch van eergisteren, noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong.

Exodus 4:10 Meaning and Commentary

Exodus 4:10

And Moses said unto the Lord
Notwithstanding the above miracles, he seems unwilling to go on the Lord's errand to Pharaoh and to the Israelites, and therefore invents a new objection after all his other objections had been sufficiently answered: I am not eloquent;
or "a man of words" ^F19, that has words at command, that can speak well readily, and gracefully; such an one, he intimates, was proper to be sent to a king's court, that was an orator, that could make fine speeches, and handsome addresses, for which he was not qualified: neither heretofore, nor since thou hast spoken to thy servant;
neither in his younger years had he ever been an eloquent man, nor was there any alteration in him in that respect, since God had given him this call: but I [am] slow of speech, and of a slow tongue;
had some impediment in his speech, could not freely and easily bring out his words, or rightly pronounce them; so Lucian ^F20 the Heathen calls Moses slow tongued, or one slow of speech, and uses the same word the Septuagint does here, which version perhaps he had seen, and from thence took it.

---

FOOTNOTES:

F19 (Myrbd vya) "vir verborum", Paguinus, Montanus, Piscator, Ainsworth.
F20 In Philopatride.

Exodus 4:10 In-Context

8 En het zal geschieden, zo zij u niet geloven, noch naar de stem van het eerste teken horen, zo zullen zij de stem van het laatste teken geloven.

9 En het zal geschieden, zo zij ook deze twee tekenen niet geloven, noch naar uw stem horen, zo neem van de wateren der rivier, en giet ze op het droge; zo zullen de wateren, die gij uit de rivier zult nemen, diezelve zullen tot bloed worden op het droge.

10 Toen zeide Mozes tot de HEERE: Och Heere! ik ben geen man wel ter tale, noch van gisteren, noch van eergisteren, noch van toen af, toen Gij tot Uw knecht gesproken hebt; want ik ben zwaar van mond, en zwaar van tong.

11 En de HEERE zeide tot hem: Wie heeft den mens den mond gemaakt, of wie heeft den stomme, of dove, of ziende, of blinde gemaakt? Ben Ik het niet, de HEERE?

12 En nu ga henen, en Ik zal met uw mond zijn, en zal u leren, wat gij spreken zult.