Ezechiël 4

1 En gij, mensenkind, neem u een tichelsteen, en leg dien voor uw aangezicht, en bewerp daarop de stad Jeruzalem.

2 En maak een belegering tegen haar, en bouw tegen haar sterkten, en werp tegen haar een wal op, en stel legers tegen haar, en zet tegen haar stormrammen rondom.

3 Verder, neem gij u een ijzeren pan, en stel ze tot een ijzeren muur tussen u en tussen die stad; en richt uw aangezicht tegen haar, dat zij in belegering kome, en gij zult ze belegeren. Dit zij den huize Israels een teken.

4 Lig gij ook neder op uw linkerzijde, en leg daarop de ongerechtigheid van het huis Israels, naar het getal der dagen, dat gij daarop zult liggen, zult gij hun ongerechtigheid dragen.

5 Want Ik heb u gegeven de jaren hunner ongerechtigheid, naar het getal der dagen, driehonderd en negentig dagen, dat gij de ongerechtigheid van het huis Israels dragen zult.

6 Als gij nu deze voleinden zult, lig ten anderen male neder op uw rechterzijde, en gij zult de ongerechtigheid van het huis van Juda dragen veertig dagen; Ik heb u gegeven elken dag voor elk jaar.

7 Daarom zult gij uw aangezicht richten tegen de belegering van Jeruzalem, en uw arm zal ontbloot zijn; en gij zult tegen haar profeteren.

8 En ziet, Ik zal dikke touwen aan u leggen, dat gij u niet omkeert van uw ene zijde tot uw andere zijde, totdat gij de dagen uwer belegering voleind hebt.

9 En neemt gij voor u tarwe, en gerst, en bonen, en linzen, en gierst, en spelt; en doe die in een vat, en maak die u tot brood; naar het getal der dagen, die gij op uw zijde nederliggen zult, driehonderd en negentig dagen, zult gij dat eten.

10 Uw spijze nu, die gij eten zult, zal in gewicht zijn twintig sikkelen daags; van tijd tot tijd zult gij die eten.

11 Gij zult ook water naar zekere maat drinken, het zesde deel van een hin; van tijd tot tijd zult gij het drinken.

12 En gij zult een gerstekoek eten, en dien zult gij met drek van des mensen afgang bakken voor hun ogen.

13 En de HEERE zeide: Alzo zullen de kinderen Israels hun brood onrein eten onder de heidenen, waarhenen Ik hen verdrijven zal.

14 Toen zeide ik: Ach, Heere, HEERE, zie, mijn ziel is niet verontreinigd geweest; want ik heb, van mijn jeugd af tot nu toe, geen dood aas, noch dat verscheurd is, gegeten, en geen verfoeilijk vlees is in mijn mond gekomen.

15 En Hij zeide tot mij: Zie, Ik heb u rundermest gegeven voor mensendrek, zo zult gij uw brood daarmede bereiden.

16 Daarna zeide Hij tot mij: Gij mensenkind, zie, Ik breek den staf des broods in Jeruzalem, en zij zullen het brood met gewicht en met kommer eten, en het water met zekere maat en met verbaasdheid drinken;

17 Opdat zij des broods en des waters gebrek hebben, en de een met den ander verbaasd worden, en in hun ongerechtigheid uitteren.

Ezechiël 4 Commentary

Chapter 4

The siege of Jerusalem. (1-8) The famine the inhabitants would suffer. (9-17)

Verses 1-8 The prophet was to represent the siege of Jerusalem by signs. He was to lie on his left side for a number of days, supposed to be equal to the years from the establishment of idolatry. All that the prophet sets before the children of his people, about the destruction of Jerusalem, is to show that sin is the provoking cause of the ruin of that once flourishing city.

Verses 9-17 The bread which was Ezekiel's support, was to be made of coarse grain and pulse mixed together, seldom used except in times of urgent scarcity, and of this he was only to take a small quantity. Thus was figured the extremity to which the Jews were to be reduced during the siege and captivity. Ezekiel does not plead, Lord, from my youth I have been brought up delicately, and never used to any thing like this; but that he had been brought up conscientiously, and never had eaten any thing forbidden by the law. It will be comfortable when we are brought to suffer hardships, if our hearts can witness that we have always been careful to keep even from the appearance of evil. See what woful work sin makes, and acknowledge the righteousness of God herein. Their plenty having been abused to luxury and excess, they were justly punished by famine. When men serve not God with cheerfulness in the abundance of all things, God will make them serve their enemies in the want of all things.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO EZEKIEL 4

This chapter contains a prophecy of the siege of Jerusalem, and of the famine that attended it. The siege is described by a portrait of the city of Jerusalem on a tile, laid before the prophet, Eze 4:1; by each of the actions, representing a siege of it, as building a fort, casting a mount, and setting a camp and battering rams against it, and an iron pan for a wall, between the prophet, the besieger, and the city, Eze 4:2,3; by his gesture, lying first on his left side for the space of three hundred ninety days, and then on his right side for the space of forty days, pointing at the time when the city should be taken, Eze 4:4-6; and by setting his face to the siege, and uncovering his arm, and prophesying, Eze 4:7; and by bands being laid on him, so that he could not turn from one side to the other, till the siege was ended, Eze 4:8; the famine is signified by bread the prophet was to make of various sorts of grain and seeds, baked with men's dung, and eaten by weight, with water drank by measure, which is applied unto the people; it is suggested that this would be fulfilled by the children of Israel's eating defiled bread among the Gentiles, Eze 4:9-13; but upon the prophet's concern about eating anything forbidden by the law, which he had never done, cow's dung is allowed instead of men's, to prepare the bread with, Eze 4:14,15; and the chapter is concluded with a resolution to bring a severe famine on them, to their great astonishment, and with which they should be consumed for their iniquity, Eze 4:16,17.