Habakuk 2:7

7 Zullen niet onvoorziens opstaan, die u bijten zullen, en ontwaken, die u zullen bewegen, en zult gij hun niet tot plundering worden?

Habakuk 2:7 Meaning and Commentary

Habakkuk 2:7

Shall not they rise up suddenly that shall bite thee
Or, "thy usurers", or "creditors" ^F4, as some render it; the Christians, whose money, goods, and substance, they had spoiled them of, but now should be repaid with great usury and gain; these, that is, their princes and emperors, as Constantine and Theodosius, rose up suddenly, and conquered the heathen emperors, and took away their power and authority from them, and their wealth and riches, and gave them to the Christians, what they and those under them had plundered them of: and awake that shall vex thee,
or "move thee" ^F5; the emperor, from the throne of the empire; and other subordinate magistrates from their places of dignity, trust, and profit; the priests out of their temples; and change the face of things everywhere; and which is expressed in language agreeable to this, in ( Revelation 6:14 ) , and has respect to the same times and things, "and the heaven departed as a scroll when it is rolled together, and every mountain and island were moved out of their place"; which is to be understood of the fall of the Pagan Roman empire: and thou shalt be for booties unto them?
the wealth and riches found in the Roman empire, as it fell into the hands of Constantine, were converted to the use of the Christians for the building of their temples, and the maintenance of their ministers, the relief of their poor, and for the reparation of losses others had sustained under the persecutions: thus the Christian emperors rose up at once, and exerted themselves; and who before seemed to be asleep awoke, and seized upon the empire, and the riches of it, and divided the spoil among themselves and their people.

---

FOOTNOTES:

F4 (Kykvn) "foeneratores tui, [seu] creditores tui", Cocceius, Van Till.
F5 (Kyezezm) "qui commoveant te", Pagninus, Vatablus; so R. Sol. Urbin. Ohel Moed, fol. 56. 1. "excutientes", Cocceius, Van Till; "commoventes te", Burkius.

Habakuk 2:7 In-Context

5 En ook dewijl hij trouwelooslijk handelt bij den wijn, een trots man is, en in zijn woning niet blijft; die zijn ziel wijd opendoet als het graf, en gelijk de dood is, die niet zat wordt, en tot zich verzamelt al de heidenen, en vergadert tot zich alle volken.

6 Zouden dan niet al dezelve van hem een spreekwoord opnemen, en een uitlegging der raadselen van hem? En men zal zeggen: Wee dien, die vermeerdert hetgeen het zijne niet is (hoe lange!), en dien, die op zich laadt dik slijk.

7 Zullen niet onvoorziens opstaan, die u bijten zullen, en ontwaken, die u zullen bewegen, en zult gij hun niet tot plundering worden?

8 Omdat gij vele heidenen beroofd hebt, zo zullen alle overgebleven volken u beroven; om het bloed der mensen, en het geweld aan het land, de stad, en alle inwoners derzelve.

9 Wee dien, die met kwade gierigheid giert voor zijn huis, opdat hij in de hoogte zijn nest stelle, om bevrijd te zijn uit de hand des kwaads.