Jeremia 5

1 Gaat om door de wijken van Jeruzalem, en ziet nu toe, en verneemt, en zoekt op haar straten, of gij iemand vindt, of er een is, die recht doet, die waarheid zoekt, zo zal Ik haar genadig zijn.

2 En of zij al zeggen: Zo waarachtig als de HEERE leeft! zo zweren zij toch valselijk.

3 O HEERE! zien Uw ogen niet naar waarheid? Gij hebt hen geslagen, maar zij hebben geen pijn gevoeld; Gij hebt hen verteerd, maar zij hebben geweigerd de tucht aan te nemen; zij hebben hun aangezichten harder gemaakt dan een steenrots, zij hebben geweigerd zich te bekeren.

4 Doch ik zeide: Zekerlijk, deze zijn arm; zij handelen zottelijk, omdat zij den weg des HEEREN, het recht hun Gods niet weten.

5 Ik zal gaan tot de groten, en met hen spreken, want die weten den weg des HEEREN, het recht huns Gods; maar zij hadden te zamen het juk verbroken, en de banden verscheurd.

6 Daarom heeft hen een leeuw uit het woud verslagen, een wolf der wildernissen zal hen verwoesten; een luipaard waakt tegen hun steden; al wie uit dezelve uitgaat, zal verscheurd worden; want hun overtredingen zijn vermenigvuldigd, hun afkeringen zijn machtig veel geworden.

7 Hoe zou Ik over zulks u vergeven? Uw kinderen verlaten Mij, en zweren bij hen, die geen God zijn; als Ik hen verzadigd heb, zo bedrijven zij overspel, en verzamelen bij hopen in het hoerenhuis.

8 Als welgevoederde hengsten zijn zij vroeg op; zij hunkeren een iegelijk naar zijns naasten huisvrouw.

9 Zou Ik over die dingen geen bezoeking doen? spreekt de HEERE. Of zou Mijn ziel zich niet wreken aan zulk een volk, als dit is?

10 Beklimt haar muren, en verderft ze (doch maakt geen voleinding); doet haar spitsen weg, want zij zijn des HEEREN niet.

11 Want het huis van Israel en het huis van Juda hebben gans trouwelooslijk tegen Mij gehandeld, spreekt de HEERE.

12 Zij verloochenen den HEERE, en zeggen: Hij is het niet, en ons zal geen kwaad overkomen, wij zullen noch zwaard noch honger zien.

13 Ja, die profeten zullen tot wind worden, want het woord is niet bij hen; hun zelven zal zo geschieden.

14 Daarom zegt de HEERE, de God der heirscharen, alzo, omdat gijlieden dit woord spreekt: Ziet, Ik zal Mijn woorden in uw mond tot vuur maken, en dit volk tot hout, en het zal hen verteren.

15 Ziet, Ik zal over ulieden een volk van verre brengen, o huis Israels! spreekt de HEERE; het is een sterk volk, het is een zeer oud volk, een volk, welks spraak gij niet zult kennen, en niet horen, wat het spreken zal.

16 Zijn pijlkoker is als een open graf; zij zijn altemaal helden.

17 En het zal uw oogst en uw brood opeten, dat uw zonen en uw dochteren zouden eten; het zal uw schapen en uw runderen opeten; het zal uw wijnstok en uw vijgeboom opeten; uw vaste steden, op dewelke gij vertrouwt, zal het arm maken, door het zwaard.

18 Nochtans zal Ik ook in die dagen, spreekt de HEERE, geen voleinding met ulieden maken.

19 En het zal geschieden, wanneer gij zult zeggen: Waarom heeft ons de HEERE, onze God, al deze dingen gedaan? dat gij tot hen zeggen zult: Gelijk als gijlieden Mij hebt verlaten, en vreemde goden in uw land gediend, alzo zult gij de uitlandse dienen, in een land, dat het uwe niet is.

20 Verkondigt dit in het huis van Jakob, en laat het horen in Juda, zeggende:

21 Hoort nu dit, gij dwaas en harteloos volk! die ogen hebben, maar zien niet, die oren hebben, maar horen niet.

22 Zult gijlieden Mij niet vrezen? spreekt de HEERE; zult gij voor Mijn aangezicht niet beven? Die der zee het zand tot een paal gesteld heb, met een eeuwige inzetting, dat zij daarover niet zal gaan; ofschoon haar golven zich bewegen, zo zullen zij toch niet vermogen, ofschoon zij bruisen, zo zullen zij toch daarover niet gaan.

23 Maar dit volk heeft een afvallig en wederspannig hart; zij zijn afgevallen en heengegaan;

24 En zij zeggen niet in hun hart: Laat ons nu den HEERE, onzen God, vrezen, Die den regen geeft, zo vroegen regen als spaden regen, op Zijn tijd; Die ons de weken, de gezette tijden van den oogst, bewaart.

25 Uw ongerechtigheden wenden die dingen af, en uw zonden weren dat goede van ulieden.

26 Want onder Mijn volk worden goddelozen gevonden; een ieder van hen loert, gelijk zich de vogelvangers schikken; zij zetten een verderfelijken strik, zij vangen de mensen.

27 Gelijk een kouw vol is van gevogelte, alzo zijn hun huizen vol van bedrog; daarom zijn zij groot en rijk geworden.

28 Zij zijn vet, zij zijn glad, zelfs de daden der bozen gaan zij te boven; de rechtzaak richten zij niet, zelfs de rechtzaak des wezen, nochtans zijn zij voorspoedig; ook oordelen zij het recht der nooddruftigen niet.

29 Zou Ik over die dingen geen bezoeking doen? spreekt de HEERE; zou Mijn ziel zich niet wreken aan zulk een volk als dit is?

30 Een schrikkelijke en afschuwelijke zaak geschiedt er in het land.

31 De profeten profeteren valselijk, en de priesters heersen door hun handen; en Mijn volk heeft het gaarne alzo; maar wat zult gij ten einde van dien maken?

Jeremia 5 Commentary

Chapter 5

The Jews' profession of religion was hypocritical. (1-9) The cruel proceedings of their enemies. (10-18) Their apostacy and idolatry. (19-31)

Verses 1-9 None could be found who behaved as upright and godly men. But the Lord saw the true character of the people through all their disguises. The poor were ignorant, and therefore they were wicked. What can be expected but works of darkness, from people that know nothing of God and religion? There are God's poor, who, notwithstanding poverty, know the way of the Lord, walk in it, and do their duty; but these were willingly ignorant, and their ignorance would not be their excuse. The rich were insolent and haughty, and the abuse of God's favours made their sin worse.

Verses 10-18 Multitudes are ruined by believing that God will not be so strict as his word says he will; by this artifice Satan undid mankind. Sinners are not willing to own any thing to be God's word, that tends to part them from, or to disquiet them in, their sins. Mocking and misusing the Lord's messengers, filled the measure of their iniquity. God can bring trouble upon us from places and causes very remote. He has mercy in store for his people, therefore will set bounds to this desolating judgment. Let us not overlook the "nevertheless," ver. ( 18 ) . This is the Lord's covenant with Israel. He thereby proclaims his holiness, and his utter displeasure against sin while sparing the sinner, ( Psalms 89:30-35 ) .

Verses 19-31 Unhumbled hearts are ready to charge God with being unjust in their afflictions. But they may read their sin in their punishment. If men will inquire wherefore the Lord doeth hard things unto them, let them think of their sins. The restless waves obeyed the Divine decree, that they should not pass the sandy shores, which were as much a restraint as lofty mountains; but they burst all restraints of God's law, and were wholly gone into wickedness. Neither did they consider their interest. While the Lord, year after year, reserves to us the appointed weeks of harvest, men live on his bounty; yet they transgress against him. Sin deprives us of God's blessings; it makes the heaven as brass, and the earth as iron. Certainly the things of this world are not the best things; and we are not to think, that, because evil men prosper, God allows their practices. Though sentence against evil works is not executed speedily, it will be executed. Shall I not visit for these things? This speaks the certainty and the necessity of God's judgments. Let those who walk in bad ways consider that an end will come, and there will be bitterness in the latter end.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 5

This chapter contains a further account of the destruction of the Jews by the Chaldeans, and the causes of it, the sins of the people, as want of justice and truth; being so corrupt, that a just and faithful man was not to be found among them; could there, the city would have been pardoned for his sake, Jer 5:1, their swearing falsely by the name of the Lord, Jer 5:2, their incorrigibleness by chastisements, which was the case not only of the lower, but higher rank of people, Jer 5:3-5, wherefore the enemy, who for his cruelty is compared to a lion, a wolf, and a leopard, is threatened to be let in among them, Jer 5:6, then other sins are mentioned as the cause of it, as idolatry and adultery, Jer 5:7-9 hence the enemy has a commission to scale their walls, take away their battlements, though not to make a full end, the Lord disowning them for his, Jer 5:10, because of their perfidy against him, their belying of him, contradicting what he had said, and despising the word sent by his prophets, Jer 5:11-13, wherefore it is threatened, that his word like fire should devour them; and that a distant, mighty, and ancient nation, of a foreign speech, should invade them; who, like an open sepulchre, would devour them, and eat up the increase of their fields, vineyards, flocks, and herds, and impoverish their cities, yet not make a full end of them, Jer 5:14-18, and in just retaliation should they serve strangers in a foreign country, who had served strange gods in their own, Jer 5:19 then a declaration is published, and an expostulation is made with them, who are represented as foolish, ignorant, and blind, that they would fear the Lord; which is pressed by arguments taken from the power of God, in restraining the sea, which had no effect upon them; and from the goodness of God, in giving the former and latter rain, and the appointed weeks of the harvest, which their sins turned away and withheld from them, Jer 5:20-25, and then other sins are mentioned as the cause of God's visiting them in a way of vengeance, as the defrauding of men in trade, and the oppression of the fatherless and the poor in judgment; and false prophesying, to the advantage of the priests, and the king of the people, Jer 5:26-31.