Jesaja 17:9

9 Te dien dage zullen zijn sterke steden zijn, als een verlaten struik, en opperste tak, welke zij verlaten hebben, om der kinderen Israels wil, hoewel daar verwoesting zal wezen.

Jesaja 17:9 Meaning and Commentary

Isaiah 17:9

In that day shall his strong cities be as a forsaken bough,
and an uppermost branch
Meaning the strong cities of Ephraim or Jacob, the ten tribes, which should be forsaken of their inhabitants; having fled from before the enemy, or being slain or carried captive; like a bough of a tree, that is forsaken stripped of its leaves, and an uppermost branch of a tree that is dead and dry, and has nothing on it: which they left;
or "as they left", or "were left": because of the children of Israel;
"from the face of" them; or for fear of them; that is, the same cities which the Canaanites left; and as they left them, or were left by them, for fear of the Israelites; the same, and in the same manner, shall they be left by the Israelites, for fear of the Assyrians; and so the Septuagint version reads the words,

``in that day thy cities shall be forsaken, in like manner as the Amorites and Hivites left them, from the face of the children of Israel;''

and this sense is given by Aben Ezra and Kimchi: though some interpret it of some places being spared and left for the remnant to dwell in; but what follows in this verse, and in the next ( Isaiah 17:10 ) , shows the contrary sense: and there shall be desolation;
over all those cities, and in all the land; though Aben Ezra particularly applies it to Samaria, the royal city. Jerom interprets the whole of the cities of Judea being forsaken of their inhabitants, when the Romans besieged Jerusalem, and made the land desolate; which calamity came upon them, for their neglect and forgetfulness of Jesus the Saviour.

Jesaja 17:9 In-Context

7 Te dien dage zal de mens zien naar Dien, Die hem gemaakt heeft, en zijn ogen zullen op den Heilige Israels zien.

8 En hij zal niet aanschouwen de altaren, het werk zijner handen, ook hetgeen zijn vingeren gemaakt hebben, zal hij niet aanzien, noch de bossen, noch de zonnebeelden.

9 Te dien dage zullen zijn sterke steden zijn, als een verlaten struik, en opperste tak, welke zij verlaten hebben, om der kinderen Israels wil, hoewel daar verwoesting zal wezen.

10 Want gij hebt den God uws heils vergeten, en niet gedacht aan den Rotssteen uwer sterkte; daarom zult gij wel liefelijke planten planten, en gij zult hem met uitlandse ranken bezetten;

11 Ten dage, als gij ze zult geplant hebben, zult gij die doen wassen, en in den morgenstond zult gij uw zaad doen bloeien; doch het zal maar een hoop van het gemaaide zijn, in den dag der krankheid en der pijnlijke smart.