Jesaja 29

1 Wee Ariel, Ariel! de stad, waarin David gelegerd heeft; doet jaar tot jaar; laat ze feestofferen slachten.

2 Evenwel zal Ik Ariel beangstigen, en er zal treuring en droefheid wezen, en die stad zal Mij gelijk Ariel zijn.

3 Want Ik zal een leger in het rond om u slaan, en Ik zal u belegeren met bolwerken, en Ik zal vestingen tegen u opwerpen.

4 Dan zult gij vernederd worden, gij zult uit de aarde spreken, en uw spraak zal uit het stof zachtjes voortkomen; en uw stem zal zijn uit de aarde als van een tovenaar, en uw spraak zal uit het stof piepen.

5 En de menigte uwer vreemde soldaten zal zijn gelijk dun stof, en de menigte der tirannen als voorbijvliegend kaf; en het zal in een ogenblik haastelijk geschieden.

6 Gij zult van den HEERE der heirscharen bezocht worden met donder, en met aardbeving, en groot geluid, met wervelwind, en onweder, en de vlam eens verterenden vuurs.

7 En gelijk de droom van een nachtgezicht is, alzo zal de veelheid aller heidenen zijn, die tegen Ariel strijden zullen; zelfs allen, die tegen haar en haar vestingen strijden, en haar beangstigen zullen.

8 Het zal alzo zijn, gelijk wanneer een hongerige droomt, en ziet, hij eet; maar als hij ontwaakt, zo is zijn ziel ledig; of, gelijk als wanneer een dorstige droomt, en ziet, hij drinkt; maar als hij ontwaakt, ziet, zo is hij nog mat, en zijn ziel is begerig; alzo zal de menigte aller heidenen zijn, die tegen den berg Sion krijgen.

9 Zij vertoeven, daarom verwondert u; zij zijn vrolijk, derhalve roept gijlieden; zij zijn dronken, maar niet van wijn; zij waggelen, maar niet van sterken drank.

10 Want de HEERE heeft over ulieden uitgegoten een geest des diepen slaaps, en Hij heeft uw ogen toegesloten; de profeten, en uw hoofden, en de zieners heeft Hij verblind.

11 Daarom is ulieden alle gezicht geworden als de woorden van een verzegeld boek, hetwelk men geeft aan een, die lezen kan, zeggende: Lees toch dit; en hij zegt: Ik kan niet, want het is verzegeld.

12 Of men geeft het boek aan een, die niet lezen kan, zeggende: Lees toch dit; en hij zegt: Ik kan niet lezen.

13 Want de Heere heeft gezegd: Daarom dat dit volk tot Mij nadert met zijn mond, en zij Mij met hun lippen eren, doch hun hart verre van Mij doen; en hun vreze, waarmede zij Mij vrezen, mensengeboden zijn, die hun geleerd zijn;

14 Daarom, ziet, Ik zal voorts wonderlijk handelen met dit volk, wonderlijk en wonderbaarlijk; want de wijsheid zijner wijzen zal vergaan, en het verstand zijner verstandigen zal zich verbergen.

15 Wee dengenen, die zich diep versteken willen voor den HEERE, hun raad verbergende; en welker werken in duisterheid geschieden, en zij zeggen: Wie ziet ons, en wie kent ons?

16 Ulieder omkeren is, alsof de pottenbakker geacht werd als leem, dat het maaksel zeide van zijn maker: Hij heeft mij niet gemaakt; en het geformeerde vat van zijn pottenbakker zeide: Hij verstaat het niet.

17 Is het niet nog om een klein weinig, dat de Libanon in een vruchtbaar veld zal veranderd worden, en het vruchtbare veld voor een woud geacht zal worden?

18 En te dien dage zullen de doven horen de woorden des Boeks; en de ogen der blinden, zijnde uit de donkerheid en uit de duisternis, zullen zien.

19 En de zachtmoedigen zullen vreugde op vreugde hebben in den HEERE; en de behoeftigen onder de mensen zullen zich in de Heilige Israels verheugen.

20 Wanneer de tiran een einde zal hebben, en dat het met den bespotter uit zal zijn, en dat allen, die tot ongerechtigheid waken, uitgeroeid zullen zijn;

21 Die een mens schuldig maken om een woord, en leggen dien strikken, die hen bestraft in de poort; en die den rechtvaardige verdrijven in het woeste.

22 Daarom zegt de HEERE, Die Abraham verlost heeft, tot het huis van Jakob alzo: Jakob zal nu niet meer beschaamd worden, en nu zal zijn aangezicht niet meer bleek worden;

23 Want als hij zijn kinderen, het werk Mijner handen, zien zal in het midden van hen, zullen zij Mijn Naam heiligen; en zij zullen den Heilige Jakobs heiligen, en den God van Israel vrezen.

24 En die dwalende van geest zijn, zullen tot verstand komen, en de murmureerders zullen de lering aannemen.

Jesaja 29 Commentary

Chapter 29

Judgements on Jerusalem and on its enemies. (1-8) The senselessness and hypocrisy of the Jews. (9-16) The conversion of the Gentiles, and future blessings for the Jews. (17-24)

Verses 1-8 Ariel may signify the altar of burnt-offerings. Let Jerusalem know that outward religious services will not make men free from judgements. Hypocrites never can please God, nor make their peace with him. God had often and long, by a host of angels, encamped round about Jerusalem for protection and deliverance; but now he fought against it. Proud looks and proud language shall be brought down by humbling providences. The destruction of Jerusalem's enemies is foretold. The army of Sennacherib went as a dream; and thus the multitudes, that through successive ages fight against God's altar and worship, shall fall. Speedily will sinners awake from their soothing dreams in the pains of hell.

Verses 9-16 The security of sinners in sinful ways, is cause for lamentation and wonder. The learned men, through prejudice, said that the Divine prophecies were obscure; and the poor urged their want of learning. The Bible is a sealed book to every man, learned or unlearned, till he begins to study it with a simple heart and a teachable spirit, that he may thence learn the truth and the will of God. To worship God, is to approach him. And if the heart be full of his love and fear, out of the abundance of it the mouth will speak; but there are many whose religion is lip-labour only. When they pretend to be speaking to God, they are thinking of a thousand foolish things. They worship the God of Israel according to their own devices. Numbers are only formal in worship. And their religion is only to comply with custom, and to serve their own interest. But the wanderings of mind, and defects in devotion, which are the believer's burden, are very different from the withdrawing of the heart from God, so severely blamed. And those who make religion no more than a pretence, to serve a turn, deceive themselves. And as those that quarrel with God, so those that think to conceal themselves from him, in effect charge him with folly. But all their perverse conduct shall be entirely done away.

Verses 17-24 The wonderful change here foretold, may refer to the affairs of Judah, though it looks further. When a great harvest of souls was gathered to Christ from among the Gentiles, then the wilderness was turned into a fruitful field; and the Jewish church, that had long been a fruitful field, became as a deserted forest. Those who, when in trouble, can truly rejoice in God, shall soon have cause greatly to rejoice in him. The grace of meekness contributes to the increase of our holy joy. The enemies who were powerful shall become mean and weak. To complete the repose of God's people, the scorners at home shall be cut off by judgements. All are apt to speak unadvisedly, and to mistake what they hear, but it is very unfair to make a man an offender for a word. They did all they could to bring those into trouble who told them of their faults. But He that redeemed Abraham out of his snares and troubles, will redeem those who are, by faith, his true seed, out of theirs. It will be the greatest comfort to godly parents to see their children renewed creatures, the work of God's grace. May those who now err in spirit, and murmur against the truth, come to understanding, and learn true doctrine. The Spirit of truth shall set right their mistakes, and lead them into all truth. This should encourage us to pray for those that have erred, and are deceived. All who murmured at the truths of God, as hard sayings, shall learn and be aware what God designed in all. See the change religion produces in the hearts of men, and the peace and pleasure of a humble and devout spirit.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO ISAIAH 29

This chapter contains a prophecy concerning the destruction of the temple and city of Jerusalem by the Romans; the character and condition of the people of the Jews, previous to it; the calling of the Gentiles, by the preaching of the Gospel; the ruin of antichrist, and the conversion of the Jews, in the latter day. The siege and destruction of Jerusalem are described in Isa 29:1-6 the disappointment of their enemies, notwithstanding their taking and destroying it, Isa 29:7,8 the stupidity, judicial blindness, and hardness of the Jews, which brought on their ruin, are predicted, Isa 29:9,10 the ignorance of their learned, as well as of their unlearned men, with respect to the Scripture, and the prophecies of it, Isa 29:11,12 their hypocrisy and formality in worship, Isa 29:13 a blast upon all their wisdom and prudence, who thought to be wiser than the Lord, and too many for him, whose folly and atheism are exposed, Isa 29:14-16, and a great change both in Judea and the Gentile world, by the removal of the Gospel from the one to the other, Isa 29:17 the effects of which are, deaf sinners hear the word, dark minds are enlightened, and joy increased among the meek and poor, Isa 29:18,19 the fall of the Jews, or else of antichrist, is foretold, Isa 29:20,21 and the chapter is closed with a promise and prophecy of the conversion of the seed of Abraham and Jacob, Isa 29:22-24.