Jesaja 48:2

2 Ja, van de heilige stad worden zij genoemd, en zij steunen op den God Israels; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

Jesaja 48:2 Meaning and Commentary

Isaiah 48:2

For they call themselves of the holy city
The city Jerusalem, so called because the temple, the place of divine worship, was in it, the residence of the Holy One of Israel: they valued themselves, not only upon their being of the family of Jacob, and of the tribe of Judah, but that they were inhabitants of Jerusalem, the holy city; as many now call themselves fellow citizens with the saints, and of the household of God, when they are strangers both to God and his people in the experimental knowledge of things: and stay themselves upon the God of Israel;
professed to trust in the Lord, and lean upon him, and rely upon his power and providence, his mercy and goodness, and expect all needful things from him, renouncing all confidence in the creature; and yet at the same time acted an hypocritical part, their faith was feigned: see ( Micah 3:11 ) . The Lord of hosts is his name;
whom they professed to be their God and Father, their Lord and Husband, their Saviour and Redeemer; who has all power in heaven and in earth, and does according to his will in both worlds, having the hosts of angels and armies of men at his command, and therefore so called.

Jesaja 48:2 In-Context

1 Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd wordt met den naam van Israel, en uit de wateren van Juda voortgekomen zijt! die daar zweert bij den Naam des HEEREN, en vermeldt den God Israels, maar niet in waarheid, noch in gerechtigheid.

2 Ja, van de heilige stad worden zij genoemd, en zij steunen op den God Israels; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

3 De vorige dingen heb Ik verkondigd van toen af, en uit Mijn mond zijn zij voortgekomen, en Ik heb ze doen horen; Ik heb ze snellijk gedaan, en zij zijn gekomen;

4 Omdat Ik wist, dat gij hard zijt, en uw nek een ijzeren zenuw is, en uw voorhoofd koper;

5 Daarom heb Ik het u van toen af verkondigd, eer dat het kwam, heb Ik het u doen horen; opdat gij niet misschien zoudt zeggen: Mijn afgod heeft die dingen gedaan, of mijn gesneden beeld, of mijn gegoten beeld heeft ze bevolen.