Johannes 15

1 Ik ben de ware Wijnstok, en Mijn Vader is de Landman.

2 Alle rank, die in Mij geen vrucht draagt, die neemt Hij weg; en al wie vrucht draagt, die reinigt Hij, opdat zij meer vrucht drage.

3 Gijlieden zijt nu rein om het woord, dat Ik tot u gesproken heb.

4 Blijft in Mij, en Ik in u. Gelijkerwijs de rank geen vrucht kan dragen van zichzelve, zo zij niet in den wijnstok blijft; alzo ook gij niet, zo gij in Mij niet blijft.

5 Ik ben de Wijnstok, en gij de ranken; die in Mij blijft, en Ik in hem, die draagt veel vrucht; want zonder Mij kunt gij niets doen.

6 Zo iemand in Mij niet blijft, die is buiten geworpen, gelijkerwijs de rank, en is verdord; en men vergadert dezelve, en men werpt ze in het vuur, en zij worden verbrand.

7 Indien gij in Mij blijft, en Mijn woorden in u blijven, zo wat gij wilt, zult gij begeren, en het zal u geschieden.

8 Hierin is Mijn Vader verheerlijkt, dat gij veel vrucht draagt; en gij zult Mijn discipelen zijn.

9 Gelijkerwijs de Vader Mij liefgehad heeft, heb Ik ook u liefgehad; blijft in deze Mijn liefde.

10 Indien gij Mijn geboden bewaart, zo zult gij in Mijn liefde blijven; gelijkerwijs Ik de geboden Mijns Vaders bewaard heb, en blijf in Zijn liefde.

11 Deze dingen heb Ik tot u gesproken, opdat Mijn blijdschap in u blijve, en uw blijdschap vervuld worde.

12 Dit is Mijn gebod, dat gij elkander liefhebt, gelijkerwijs Ik u liefgehad heb.

13 Niemand heeft meerder liefde dan deze, dat iemand zijn leven zette voor zijn vrienden.

14 Gij zijt Mijn vrienden, zo gij doet wat Ik u gebiede.

15 Ik heet u niet meer dienstknechten; want de dienstknecht weet niet, wat zijn heer doet; maar Ik heb u vrienden genoemd; want al wat Ik van Mijn Vader gehoord heb, dat heb Ik u bekend gemaakt.

16 Gij hebt Mij niet uitverkoren, maar Ik heb u uitverkoren, en Ik heb u gesteld, dat gij zoudt heengaan en vrucht dragen, en dat uw vrucht blijve; opdat, zo wat gij van den Vader begeren zult in Mijn Naam, Hij u dat geve.

17 Dit gebied Ik u, opdat gij elkander liefhebt.

18 Indien u de wereld haat, zo weet, dat zij Mij eer dan u gehaat heeft.

19 Indien gij van de wereld waart, zo zou de wereld het hare liefhebben; doch omdat gij van de wereld niet zijt, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haat u de wereld.

20 Gedenk des woords, dat Ik u gezegd heb: Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Indien zij Mij vervolgd hebben, zij zullen ook u vervolgen; indien zij Mijn woord bewaard hebben, zij zullen ook het uwe bewaren.

21 Maar al deze dingen zullen zij doen om Mijns Naams wil, omdat zij Hem niet kennen, Die Mij gezonden heeft.

22 Indien Ik niet gekomen ware, en tot hen gesproken had, zij hadden geen zonde; maar nu hebben zij geen voorwendsel voor hun zonde.

23 Die Mij haat, die haat ook Mijn Vader.

24 Indien Ik de werken onder hen niet had gedaan, die niemand anders gedaan heeft, zij hadden geen zonde; maar nu hebben zij ze gezien, en beiden Mij en Mijn Vader gehaat.

25 Maar dit geschiedt, opdat het woord vervuld worde, dat in hun wet geschreven is: Zij hebben mij zonder oorzaak gehaat.

26 Maar wanneer de Trooster zal gekomen zijn, Dien Ik u zenden zal van den Vader, namelijk de Geest der waarheid, Die van den Vader uitgaat, Die zal van Mij getuigen.

27 En gij zult ook getuigen, want gij zijt van den beginne met Mij geweest.

Johannes 15 Commentary

Chapter 15

Christ the true Vine. (1-8) His love to his disciples. (9-17) foretold. (18-25) The Comforter promised. (26,27)

Verses 1-8 Jesus Christ is the Vine, the true Vine. The union of the human and Divine natures, and the fulness of the Spirit that is in him, resemble the root of the vine made fruitful by the moisture from a rich soil. Believers are branches of this Vine. The root is unseen, and our life is hid with Christ; the root bears the tree, diffuses sap to it, and in Christ are all supports and supplies. The branches of the vine are many, yet, meeting in the root, are all but one vine; thus all true Christians, though in place and opinion distant from each other, meet in Christ. Believers, like the branches of the vine, are weak, and unable to stand but as they are borne up. The Father is the Husbandman. Never was any husbandman so wise, so watchful, about his vineyard, as God is about his church, which therefore must prosper. We must be fruitful. From a vine we look for grapes, and from a Christian we look for a Christian temper, disposition, and life. We must honour God, and do good; this is bearing fruit. The unfruitful are taken away. And even fruitful branches need pruning; for the best have notions, passions, and humours, that require to be taken away, which Christ has promised to forward the sanctification of believers, they will be thankful, for them. The word of Christ is spoken to all believers; and there is a cleansing virtue in that word, as it works grace, and works out corruption. And the more fruit we bring forth, the more we abound in what is good, the more our Lord is glorified. In order to fruitfulness, we must abide in Christ, must have union with him by faith. It is the great concern of all Christ's disciples, constantly to keep up dependence upon Christ, and communion with him. True Christians find by experience, that any interruption in the exercise of their faith, causes holy affections to decline, their corruptions to revive, and their comforts to droop. Those who abide not in Christ, though they may flourish for awhile in outward profession, yet come to nothing. The fire is the fittest place for withered branches; they are good for nothing else. Let us seek to live more simply on the fulness of Christ, and to grow more fruitful in every good word and work, so may our joy in Him and in his salvation be full.

Verses 9-17 Those whom God loves as a Father, may despise the hatred of all the world. As the Father loved Christ, who was most worthy, so he loved his disciples, who were unworthy. All that love the Saviour should continue in their love to him, and take all occasions to show it. The joy of the hypocrite is but for a moment, but the joy of those who abide in Christ's love is a continual feast. They are to show their love to him by keeping his commandments. If the same power that first shed abroad the love of Christ's in our hearts, did not keep us in that love, we should not long abide in it. Christ's love to us should direct us to love each other. He speaks as about to give many things in charge, yet names this only; it includes many duties.

Verses 18-25 How little do many persons think, that in opposing the doctrine of Christ as our Prophet, Priest, and King, they prove themselves ignorant of the one living and true God, whom they profess to worship! The name into which Christ's disciples were baptized, is that which they will live and die by. It is a comfort to the greatest sufferers, if they suffer for Christ's name's sake. The world's ignorance is the true cause of its hatred to the disciples of Jesus. The clearer and fuller the discoveries of the grace and truth of Christ, the greater is our sin if we do not love him and believe in him.

26,27. The blessed Spirit will maintain the cause of Christ in the world, notwithstanding the opposition it meets with. Believers taught and encouraged by his influences, would bear testimony to Christ and his salvation.