Ruth 3

1 En Naomi, haar schoonmoeder, zeide tot haar: Mijn dochter! zoude ik u geen rust zoeken, dat het u welga?

2 Nu dan, is niet Boaz, met wiens maagden gij geweest zijt, van onze bloedvriendschap? Zie, hij zal dezen nacht gerst op den dorsvloer wannen.

3 Zo baad u, en zalf u, en doe uw klederen aan, en ga af naar den dorsvloer; maar maak u den man niet bekend, totdat hij geeindigd zal hebben te eten en te drinken.

4 En het zal geschieden, als hij nederligt, dat gij de plaats zult merken, waar hij zal nedergelegen zijn; ga dan in, en sla zijn voetdeksel op, en leg u; zo zal hij u te kennen geven, wat gij doen zult.

5 En zij zeide tot haar: Al wat gij tot mij zegt, zal ik doen.

6 Alzo ging zij af naar den dorsvloer, en deed naar alles, wat haar schoonmoeder haar geboden had.

7 Als nu Boaz gegeten en gedronken had, en zijn hart vrolijk was, zo kwam hij om neder te liggen aan het uiterste van een koren hoop. Daarna kwam zij stilletjes in, en sloeg zijn voetdeksel op, en legde zich.

8 En het geschiedde te middernacht, dat die man verschrikte, en om zich greep; en ziet, een vrouw lag aan zijn voetdeksel.

9 En hij zeide: Wie zijt gij? En zij zeide: Ik ben Ruth, uw dienstmaagd, breid dan uw vleugel uit over uw dienstmaagd, want gij zijt de losser.

10 En hij zeide: Gezegend zijt gij den HEERE, mijn dochter! Gij hebt deze uw laatste weldadigheid beter gemaakt dan de eerste, dewijl gij geen jonge gezellen zijt nagegaan, hetzij arm of rijk.

11 En nu, mijn dochter, vrees niet; al wat gij gezegd hebt, zal ik u doen; want de ganse stad mijns volks weet, dat gij een deugdelijke vrouw zijt.

12 Nu dan, wel is waar, dat ik een losser ben; maar er is nog een losser, nader dan ik.

13 Blijf dezen nacht over; voorts in den morgen zal het geschieden, indien hij u lost, goed, laat hem lossen; maar indien het hem niet lust u te lossen, zo zal ik u lossen, zo waarachtig als de HEERE leeft; leg u neder tot den morgen toe.

14 Alzo lag zij neder aan zijn voetdeksel tot den morgen toe; en zij stond op, eer dat de een den ander kennen kon; want hij zeide: Het worde niet bekend, dat een vrouw op den dorsvloer gekomen is.

15 Voorts zeide hij: Lang den sluier, die op u is, en houd dien; en zij hield hem; en hij mat zes maten gerst, en legde ze op haar; daarna ging hij in de stad.

16 Zij nu kwam tot haar schoonmoeder, dewelke zeide: Wie zijt gij, mijn dochter? En zij verhaalde haar alles, wat die man haar gedaan had.

17 Ook zeide zij: Deze zes maten gerst heeft hij mij gegeven; want hij zeide tot mij: Kom niet ledig tot uw schoonmoeder.

18 Toen zeide zij: Zit stil, mijn dochter, totdat gij weet, hoe de zaak zal vallen; want die man zal niet rusten, tenzij dat hij heden deze zaak voleind hebbe.

Ruth 3 Commentary

Chapter 3

The directions given to Ruth by Naomi. (1-5) Boaz acknowledges the duty of a kinsman. (6-13) Ruth's return to her mother-in-law. (14-18)

Verses 1-5 The married state should be a rest, as much as any thing upon earth can be so, as it ought to fix the affections and form a connexion for life. Therefore it should be engaged in with great seriousness, with earnest prayers for direction, for the blessing of God, and with regard to his precepts. Parents should carefully advise their children in this important concern, that it may be well with them as to their souls. Be it always remembered, That is best for us which is best for our souls. The course Naomi advised appears strange to us; but it was according to the laws and usages of Israel. If the proposed measure had borne the appearance of evil, Naomi would not have advised it. Law and custom gave Ruth, who was now proselyted to the true religion, a legal claim upon Boaz. It was customary for widows to assert this claim, ( Deuteronomy 25:5-10 ) . But this is not recorded for imitation in other times, and is not to be judged by modern rules. And if there had been any evil in it, Ruth was a woman of too much virtue and too much sense to have listened to it.

Verses 6-13 What in one age or nation would be improper, is not always so in another age or another nation. Being a judge of Israel, Boaz would tell Ruth what she should do; also whether he had the right of redemption, and what methods must be taken, and what rites used, in order to accomplishing her marriage with him or another person. The conduct of Boaz calls for the highest praise. He attempted not to take advantage of Ruth; he did not disdain her as a poor, destitute stranger, nor suspect her of any ill intentions. He spoke honourably of her as a virtuous woman, made her a promise, and as soon as the morning arrived, sent her away with a present to her mother-in-law. Boaz made his promise conditional, for there was a kinsman nearer than he, to whom the right of redemption belonged.

Verses 14-18 Ruth had done all that was fit for her to do, she must patiently wait the event. Boaz, having undertaken this matter, would be sure to manage it well. Much more reason have true believers to cast their care on God, because he has promised to care for them. Our strength is to sit still, ( Isaiah 30:7 ) . This narrative may encourage us to lay ourselves by faith at the feet of Christ: He is our near Kinsman; having taken our nature upon him. He has the right to redeem. Let us seek to receive from him his directions: Lord, what wilt thou have me to do? ( Acts 9:6 ) . He will never blame us as doing this unseasonably. And let us earnestly desire and seek the same rest for our children and friends, that it may be well with them also.

Chapter Summary

INTRODUCTION TO RUTH 3

In this chapter we have a proposal of Naomi to Ruth, with advice and directions to get Boaz for her husband, Ru 2:1-4. Ruth's obedience to the instructions she gave her, Ru 2:5-7, the notice Boaz took of her, and the conversation that passed between them, Ru 2:8-13 the dismission of her in the morning to her mother-in-law with a gift, to whom she returned, and acquainted her with what had passed, Ru 2:14-18.