1 Kings 2:34

34 ascendit itaque Banaias filius Ioiadae et adgressus eum interfecit sepultusque est in domo sua in deserto

1 Kings 2:34 Meaning and Commentary

1 Kings 2:34

So Benaiah the son of Jehoiada went up
To Gibeon, which was a great high place, ( 1 Kings 3:4 ) ;

and fell upon him, and slew him;
at the altar; or, dragging him from it at some distance, drew his sword and slew him:

and he was buried in his own house in the wilderness;
not in his dwelling house strictly taken, but in a garden or field adjoining to it, which house in the wilderness; not a waste place uninhabited; for, as Kimchi observes, this word sometimes signifies a place uninhabited, though not tilled, but left for pasture of cattle; and in such a place might Joab's house be, at least his country house, where he might have a farm, and fields, and cattle, as it is plain he had, ( 2 Samuel 14:30 ) .

1 Kings 2:34 In-Context

32 et reddat Dominus sanguinem eius super caput eius quia interfecit duos viros iustos melioresque se et occidit eos gladio patre meo David ignorante Abner filium Ner principem militiae Israhel et Amasa filium Iether principem exercitus Iuda
33 et revertetur sanguis illorum in caput Ioab et in caput seminis eius in sempiternum David autem et semini eius et domui et throno illius sit pax usque in aeternum a Domino
34 ascendit itaque Banaias filius Ioiadae et adgressus eum interfecit sepultusque est in domo sua in deserto
35 et constituit rex Banaiam filium Ioiadae pro eo super exercitum et Sadoc sacerdotem posuit pro Abiathar
36 misit quoque rex et vocavit Semei dixitque ei aedifica tibi domum in Hierusalem et habita ibi et non egredieris inde huc atque illuc
The Latin Vulgate is in the public domain.