Deuteronomium 6:2-12

2 Opdat gij den HEERE, uw God, vrezet, om te houden al Zijn inzettingen, en Zijn geboden, die ik u gebiede; gij, en uw kind, en kindskind, al de dagen uws levens; en opdat uw dagen verlengd worden.

3 Hoor dan, Israel! en neem waar, dat gij ze doet, opdat het u welga, en opdat gij zeer vermenigvuldigdet (gelijk als u de HEERE, uwer vaderen God, gesproken heeft) in het land, dat van melk en honig is vloeiende.

4 Hoor, Israel! de HEERE, onze God, is een enig HEERE!

5 Zo zult gij den HEERE, uw God, liefhebben, met uw ganse hart, en met uw ganse ziel, en met al uw vermogen.

6 En deze woorden, die ik u heden gebiede, zullen in uw hart zijn.

7 En gij zult ze uw kinderen inscherpen, en daarvan spreken, als gij in uw huis zit, en als gij op den weg gaat, en als gij nederligt, en als gij opstaat.

8 Ook zult gij ze tot een teken binden op uw hand, en zij zullen u tot voorhoofdspanselen zijn tussen uw ogen.

9 En gij zult ze op de posten van uw huis, en aan uw poorten schrijven.

10 Als het dan zal geschied zijn, dat de HEERE, uw God, u zal hebben ingebracht in dat land, dat Hij uw vaderen, Abraham, Izak en Jakob, gezworen heeft, u te zullen geven; grote en goede steden, die gij niet gebouwd hebt,

11 En huizen, vol van alle goeds, die gij niet gevuld hebt, en uitgehouwen bornputten, die gij niet uitgehouwen hebt, wijngaarden en olijfgaarden, die gij niet geplant hebt, en gij gegeten hebt en verzadigd zijt;

12 Zo wacht u, dat gij den HEERE niet vergeet, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis heeft uitgevoerd.

Deuteronomium 6:2-12 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO DEUTERONOMY 6

In this chapter Moses proceeds on in his exhortations to the people of Israel, to attend to the commandments of God, that it might be well with them, De 6:1-3, and begins with a principal and fundamental article of religion, which deserved their first and chief regard, the unity of God, and the love of him, De 6:4,5, which they were carefully to instinct their children in, and ever to be mindful of themselves, De 6:6-9, and when they were come into the land of Canaan, and into a plentiful enjoyment of all good things in it, they are exhorted to be careful not to forget the Lord, their kind benefactor; but to fear him, serve him, and not go after other gods, since he is jealous of his honour and worship, De 6:10-15 and not to tempt him, as they had done, but diligently keep, his commandments, that it might be well with them in that land, De 6:16-19, and when their children inquired the reason and meaning of such testimonies, statutes, and judgments, that were enjoined them, they were to give them the history of their case in Egypt, their deliverance from thence, the wonders that were wrought for them, and the introduction of them into the good land of Canaan; and to let them know that these commands were some of them in commemoration of these blessings; and by these they were laid under obligation to regard them all, and the rather, since they were not only for the glory of God, but for their own good, De 6:20-25.