Esther 4:11-17

11 Omnes servi regis, et cunctae, quae sub ditione eius sunt, norunt provinciae, quod sive vir, sive mulier non vocatus, interius atrium regis intraverit, absque ulla cunctatione statim interficiatur: nisi forte rex auream virgam ad eum tetenderit pro signo clementiae, atque ita possit vivere. Ego igitur quo modo ad regem intrare potero, quae triginta iam diebus non sum vocata ad eum?

12 Quod cum audisset Mardochaeus,

13 rursum mandavit Esther, dicens: Ne putes quod animam tuam tantum liberes, quia in domo regis es prae cunctis Iudaeis:

14 si enim nunc silueris, per aliam occasionem liberabuntur Iudaei: et tu, et domus patris tui peribitis. Et quis novit utrum idcirco ad regnum veneris, ut in tali tempore parareris?

15 Rursumque Esther haec Mardochaeo verba mandavit:

16 Vade et congrega omnes Iudaeos, quos in Susan repereris, et orate pro me. Non comedatis, et non bibatis tribus diebus, et tribus noctibus: et ego cum ancillis meis similiter ieiunabo, et tunc ingrediar ad regem contra legem faciens, non vocata, tradensque me morti et periculo.

17 Ivit itaque Mardochaeus, et fecit omnia, quae ei Esther praeceperat.

Esther 4:11-17 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ESTHER 4

This chapter relates the mourning of Mordecai, and of the Jews in every province, on account of the edict to destroy them, Es 4:1-3, the information Esther had of it, and what passed between her and Mordecai, through Hatach, a chamberlain, by whom he put her upon making a request to the king in their favour, Es 4:4-8, to which she at first objected, because of a law in Persia which forbids any to come to the king unless called, Es 4:9-12, but being pressed to it by Mordecai, she agreed, and ordered a general fast among the Jews, Es 4:13-17.