Exodus 3:10-20

10 sed veni mittam te ad Pharaonem ut educas populum meum filios Israhel de Aegypto

11 dixit Moses ad Deum quis ego sum ut vadam ad Pharaonem et educam filios Israhel de Aegypto

12 qui dixit ei ero tecum et hoc habebis signum quod miserim te cum eduxeris populum de Aegypto immolabis Deo super montem istum

13 ait Moses ad Deum ecce ego vadam ad filios Israhel et dicam eis Deus patrum vestrorum misit me ad vos si dixerint mihi quod est nomen eius quid dicam eis

14 dixit Deus ad Mosen ego sum qui sum ait sic dices filiis Israhel qui est misit me ad vos

15 dixitque iterum Deus ad Mosen haec dices filiis Israhel Dominus Deus patrum vestrorum Deus Abraham Deus Isaac et Deus Iacob misit me ad vos hoc nomen mihi est in aeternum et hoc memoriale meum in generationem et generatione

16 vade congrega seniores Israhel et dices ad eos Dominus Deus patrum vestrorum apparuit mihi Deus Abraham et Deus Isaac et Deus Iacob dicens visitans visitavi vos et omnia quae acciderunt vobis in Aegypto

17 et dixi ut educam vos de adflictione Aegypti in terram Chananei et Hetthei et Amorrei Ferezei et Evei et Iebusei ad terram fluentem lacte et melle

18 et audient vocem tuam ingredierisque tu et seniores Israhel ad regem Aegypti et dices ad eum Dominus Deus Hebraeorum vocavit nos ibimus viam trium dierum per solitudinem ut immolemus Domino Deo nostro

19 sed ego scio quod non dimittet vos rex Aegypti ut eatis nisi per manum validam

20 extendam enim manum meam et percutiam Aegyptum in cunctis mirabilibus meis quae facturus sum in medio eorum post haec dimittet vos

Exodus 3:10-20 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EXODUS 2

In this chapter we are informed how that the Lord appeared to Moses in a bush on fire, but not consumed, Ex 3:1-6, declared unto him that he had seen and observed the afflictions of the children of Israel, and was determined to deliver them, Ex 3:7-9, that he gave him a call to be the deliverer of them, answered his objections to it, and instructed him what he should say, both to the elders of Israel and to Pharaoh, Ex 3:10-18, and assured him, that though at first Pharaoh would refuse to let them go, yet after many miracles wrought, he would be willing to dismiss them, when they should depart with great substance, Ex 3:19-22.