Exodus 4:14-24

14 Toen ontstak de toorn des HEEREN over Mozes, en Hij zeide: is niet Aaron, de Leviet, uw broeder? Ik weet, dat hij zeer wel spreken zal, en ook, zie, hij zal uitgaan u tegemoet; wanneer hij u ziet, zo zal hij in zijn hart verblijd zijn.

15 Gij dan zult tot hem spreken, en de woorden in zijn mond leggen; en Ik zal met uw mond, en met zijn mond zijn; en Ik zal ulieden leren, wat gij doen zult.

16 En hij zal voor u tot het volk spreken; en het zal geschieden, dat hij u tot een mond zal zijn, en gij zult hem tot een god zijn.

17 Neem dan dezen staf in uw hand, waarmede gij die tekenen doen zult.

18 Toen ging Mozes heen, en keerde weder tot Jethro, zijn schoonvader, en zeide tot hem: Laat mij toch gaan, dat ik wederkere tot mijn broederen, die in Egypte zijn, en zie, of zij nog leven. Jethro dan zeide tot Mozes: Ga in vrede!

19 Ook zeide de HEERE tot Mozes in Midian: Ga heen, keer weder in Egypte, want al de mannen zijn dood, die uw ziel zochten.

20 Mozes dan nam zijn vrouw, en zijn zonen, en voerde hen op een ezel, en keerde weder in Egypteland; en Mozes nam den staf Gods in zijn hand.

21 En de HEERE zeide tot Mozes: Terwijl gij heentrekt, om weder in Egypte te keren, zie toe, dat gij al de wonderen doet voor Farao, die Ik in uw hand gesteld heb; doch Ik zal zijn hart verstokken, dat hij het volk niet zal laten gaan.

22 Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel.

23 En Ik heb tot u gezegd: Laat Mijn zoon trekken, dat hij Mij diene! maar gij hebt geweigerd hem te laten trekken; zie, Ik zal uw zoon, uw eerstgeborene doden!

24 En het geschiedde op den weg, in de herberg, dat de HEERE hem tegenkwam, en zocht hem te doden.

Exodus 4:14-24 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EXODUS 4

This chapter is a continuation of the discourse that passed between God and Moses; and here Moses makes other objections to his mission; one is taken from the unbelief of the people of Israel, which is removed by giving him power to work miracles, by turning the rod in his hand into a serpent, and then into a rod again; and by putting his hand into his bosom at one time, when it became leprous, and again into the same place, when it became sound and whole, and by turning the water of the river into blood, Ex 4:1-9, another objection is formed from his want of eloquence, which is answered with an assurance, that God, that made man's mouth, would be with his mouth, and teach him what to say; and besides, Aaron his brother, who was an eloquent man, should be his spokesman, Ex 4:10-17 upon which he returned to Midian, and having obtained leave of his father-in-law to depart from thence, he took his wife and his sons, and returned to Egypt, Ex 4:18-20 at which time he received some fresh instructions from the Lord what he should do before Pharaoh, and what he should say unto him, Ex 4:21-23 then follows an account of what befell him by the way, because of the circumcision of his son, Ex 4:24-26 and the chapter is closed with an account of the meeting of Moses and Aaron, and of their gathering the elders of Israel together, to whom the commission of Moses was opened, and signs done before them, to which they gave credit, and expressed their joy and thankfulness, Ex 4:27-31.