Ezechiël 18:18-28

18 Zijn vader, dewijl hij met onderdrukking onderdrukt heeft, des broeders goed geroofd heeft, en gedaan heeft, dat niet goed was in het midden zijner volken; ziet daar, hij zal sterven in zijn ongerechtigheid.

19 Maar gijlieden zegt: Waarom draagt de zoon niet de ongerechtigheid des vaders? Immers zal de zoon, die recht en gerechtigheid gedaan heeft, en al Mijn inzettingen onderhouden, en die gedaan heeft, gewisselijk leven.

20 De ziel, die zondigt, die zal sterven; de zoon zal niet dragen de ongerechtigheid des vaders, en de vader zal niet dragen de ongerechtigheid des zoons; de gerechtigheid des rechtvaardigen zal op hem zijn, en de goddeloosheid des goddelozen zal op hem zijn.

21 Maar wanneer de goddeloze zich bekeert van al zijn zonden, die hij gedaan heeft, en al Mijn inzettingen onderhoudt, en doet recht en gerechtigheid, hij zal gewisselijk leven, hij zal niet sterven.

22 Al zijn overtredingen, die hij gedaan heeft, zullen hem niet gedacht worden; in zijn gerechtigheid, die hij gedaan heeft, zal hij leven.

23 Zou Ik enigzins lust hebben aan den dood des goddelozen, spreekt de Heere HEERE; is het niet, als hij zich bekeert van zijn wegen, dat hij leve?

24 Maar als de rechtvaardige zich afkeert van zijn gerechtigheid, en onrecht doet, doende naar al de gruwelen, die de goddeloze doet, zou die leven? Al zijn gerechtigheden, die hij gedaan heeft, zullen niet gedacht worden; in zijn overtreding, waardoor hij overtreden heeft, en in zijn zonde, die hij gezondigd heeft, in die zal hij sterven.

25 Nog zegt gijlieden: De weg des HEEREN is niet recht; hoort nu, o huis Israels! is Mijn weg niet recht? Zijn niet uw wegen onrecht?

26 Als de rechtvaardige zich afkeert van zijn gerechtigheid, en onrecht doet, en sterft in dezelve, hij zal in zijn onrecht, dat hij gedaan heeft, sterven.

27 Maar als de goddeloze zich bekeert van zijn goddeloosheid, die hij gedaan heeft, en doet recht en gerechtigheid, die zal zijn ziel in het leven behouden;

28 Dewijl hij toeziet, en zich bekeert van al zijn overtredingen, die hij gedaan heeft, hij zal gewisselijk leven, hij zal niet sterven.

Ezechiël 18:18-28 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO EZEKIEL 18

This chapter contains an answer to an objection of the Jews to the dealings of God with them in a providential way. The objection is expressed in a proverb of common use among them, and complained of as being without cause, Eze 18:1,2; however, for the future, no occasion should be given them to use it; for, though God could justify his proceedings upon the foot of his sovereignty, all souls being his; yet he was determined none but the sinner himself should suffer, Eze 18:3,4; and puts various cases for the illustration and vindication of his proceedings; as that a just man, who is described by his proper characters, as abstaining from several sins specified, and doing what is right and good, should surely live, Eze 18:5-9; but that the son of such a just man, being the reverse of his father's character, should surely die, Eze 18:10-13; and again, the son of such a wicked man, observing the heinousness of his father's sins, and abstaining from them, though his father should die in his iniquities, he should not die for them, but live, Eze 18:14-18; by which it appears that the dealings of God with the Jews were not according to the proverb used by them, but quite agreeable to his resolution; that the sinner, be he a father or a son, shall die for his own sins; and that the righteous man's righteousness shall be upon him, and the wicked man's sin upon him, and accordingly both shall be dealt with, Eze 18:19,20; which is further illustrated by a wicked man's turning from his sinful course, and doing righteousness, and living in that righteousness he has done; which is more agreeable to God that he should live, and not die in sin, Eze 18:21-23; and by a righteous man turning from his righteousness, and living a vicious life, and dying in it, Eze 18:24; from both which instances this conclusion follows, that God is to be justified; and that his ways are equal, and the Jews' ways were unequal, and their complaint unjust, Eze 18:25; and the same instances are repeated in a different order, and the same conclusion formed, Eze 18:26-29; upon which the Lord determines to judge them according to their own ways, their personal actions, good or bad; and exhorts them to repentance and reformation; and closes with a pathetic expostulation, with them, Eze 18:30-32.