Genesis 43:16-26

16 Als Jozef Benjamin met hen zag, zo zeide hij tot dengene, die over zijn huis was: Breng deze mannen naar het huis toe, en slacht slachtvee, en maak het gereed; want deze mannen zullen te middag met mij eten.

17 De man nu deed, gelijk Jozef gezegd had; en de man bracht deze mannen in het huis van Jozef.

18 Toen vreesden deze mannen, omdat zij in het huis van Jozef gebracht werden, en zeiden: Ter oorzake van het geld, dat in het begin in onze zakken wedergekeerd is, worden wij ingebracht, opdat hij ons overrompele en ons overvalle, en ons tot slaven neme, met onze ezelen.

19 Daarom naderden zij tot dien man, die over het huis van Jozef was, en zij spraken tot hem aan de deur van het huis.

20 En zij zeiden: Och, mijn heer! wij waren in het begin gewisselijk afgekomen, om spijze te kopen.

21 Het is nu geschied, als wij in de herberg gekomen waren, en wij onze zakken opendeden, zie, zo was ieders mans geld in den mond van zijn zak, ons geld in zijn gewicht; en wij hebben hetzelve wedergebracht in onze hand.

22 Wij hebben ook ander geld in onze hand afgebracht, om spijze te kopen; wij weten niet, wie ons geld in onze zakken gelegd heeft.

23 En hij zeide: Vrede zij ulieden, vreest niet! Uw God en de God uws vaders heeft u een schat in uw zakken gegeven; uw geld is tot mij gekomen. En hij bracht Simeon tot hen uit.

24 Daarna bracht de man deze mannen in het huis van Jozef, en hij gaf water; en zij wiesen hun voeten; hij gaf ook aan hun ezelen voeder.

25 En zij bereidden het geschenk, totdat Jozef kwam op den middag; want zij hadden gehoord, dat zij aldaar brood eten zouden.

26 Als nu Jozef te huis gekomen was, zo brachten zij hem het geschenk, hetwelk in hun hand was, in het huis, en zij bogen zich voor hem ter aarde.

Genesis 43:16-26 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO GENESIS 43

This chapter informs us how that the famine continued in the land of Canaan, and the corn that Jacob's family had from Egypt being consumed, Jacob pressed his sons to go down for more, which they refused to do, unless Benjamin was sent with them, for whose safety Judah offered to become a surety, Ge 43:1-10; Jacob with reluctance was prevailed upon to let him go, and dismissed them with a present to the governor of Egypt, and with double money to buy corn with, and with his blessing upon them, Ge 43:11-14; upon which they set out for Egypt; and when they came into the presence of Joseph, he seeing Benjamin with them, ordered his steward to have them to his house, and get dinner ready, it being his pleasure that they should dine with him that day, Ge 43:15-17; this threw them into a fright, supposing they were going to be called to an account for the money they found in their sacks; wherefore they related to the steward very particularly the whole of that affair, who bid them not be uneasy, for he had had their money; and as a proof that things would go well with them, brought Simeon out to them, and treated them very kindly and gently, Ge 43:18-24; and having got their present ready against Joseph came home, they delivered it to him with great veneration and submission; who asked of the welfare of their father, and whether that was not their younger brother they spoke of, the sight of whom so affected him, that he was obliged in haste to retire to his chamber, and weep, Ge 43:25-30; and having washed his face, and composed himself, he returned and ordered dinner to be brought, which was set on different tables, one for himself and the Egyptians, and the other for his brethren, whom he placed according to their age, to their great surprise; and sent them messes from his table to each, and to Benjamin five times more than the rest, and they were so liberally entertained, that they became cheerful and merry, Ge 43:31-34.