Hebreeën 2:7-17

7 Gij hebt hem een weinig minder gemaakt dan de engelen; met heerlijkheid en eer hebt Gij hem gekroond, en Gij hebt hem gesteld over de werken Uwer handen;

8 Alle dingen hebt Gij onder zijn voeten onderworpen. Want daarin, dat Hij hem alle dingen heeft onderworpen, heeft Hij niets uitgelaten, dat hem niet onderworpen zij; doch nu zien wij nog niet, dat hem alle dingen onderworpen zijn;

9 Maar wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond, Die een weinig minder dan de engelen geworden was, vanwege het lijden des doods, opdat Hij door de genade Gods voor allen den dood smaken zou.

10 Want het betaamde Hem, om Welken alle dingen zijn, en door Welken alle dingen zijn, dat Hij, vele kinderen tot de heerlijkheid leidende, den oversten Leidsman hunner zaligheid door lijden zou heiligen.

11 Want en Hij, Die heiligt, en zij, die geheiligd worden, zijn allen uit een; om welke oorzaak Hij Zich niet schaamt hen broeders te noemen.

12 Zeggende: Ik zal Uw naam Mijn broederen verkondigen; in het midden der Gemeente zal Ik U lofzingen.

13 En wederom: Ik zal Mijn betrouwen op Hem stellen. En wederom: Zie daar, Ik en de kinderen, die Mij God gegeven heeft.

14 Overmits dan de kinderen des vleses en bloeds deelachtig zijn, zo is Hij ook desgelijks derzelve deelachtig geworden, opdat Hij door den dood te niet doen zou dengene, die het geweld des doods had, dat is, den duivel;

15 En verlossen zou al degenen, die met vreze des doods, door al hun leven, der dienstbaarheid onderworpen waren.

16 Want waarlijk, Hij neemt de engelen niet aan, maar Hij neemt het zaad Abrahams aan.

17 Waarom Hij in alles den broederen moest gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en een getrouw Hogepriester zou zijn, in de dingen, die bij God te doen waren, om de zonden des volks te verzoenen.

Hebreeën 2:7-17 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO HEBREWS 2

In this chapter the apostle, from the superior excellency of Christ, by whom the Gospel revelation is come, discoursed of in the preceding, urges the believers he writes to, to a more diligent attention to the Gospel, and the doctrines of it; to which he adds another motive inducing thereunto, lest those things should be let slip, and be lost, Heb 2:1 and then, by another argument from the less to the greater, that if the law, which was given by angels, could not be broken with impunity, then how should such escape divine punishment that neglected and despised the Gospel, which is a doctrine of salvation, was delivered by the Lord himself, and confirmed by various testimonies and miracles, Heb 2:2-4. And besides the Gospel dispensation is not put into the hands of angels, but into the hands of Christ, to whom all things are subject, which is proved out of Ps 8:4-6 and which proof shows, that though Christ, on account of his sufferings and death, was for a while made lower than the angels, yet being now crowned with glory and honour, he is above them, and they are subject to him, since all things are, Heb 2:5-9. And this anticipates an objection that might be taken from hence against what the apostle had asserted in the foregoing chapter, concerning the superiority of Christ to angels; and this leads him on to observe the reason of the sufferings and death of Christ, and also of his incarnation; that the moving cause of Christ's sufferings and death was the grace and good will of God; that he did not suffer for himself, but for others, for everyone of those described in the context; that inasmuch as he was the surety of those persons, it was agreeable to the justice of God, and it could not be otherwise, but he must be made perfect through suffering; and this was the way to bring many sons to glory, Heb 2:9,10 and as for his incarnation, or his becoming man, that was necessary, that the sanctifier and the sanctified might be of the same nature, that he might be able to call them brethren and children, Heb 2:11-13 as he does, for which are cited \Ps 22:22 18:2 Isa 8:18\ and because the children he engaged to bring to glory were partakers of flesh and blood; and also that he might be capable of dying, and by dying destroy the devil, and deliver his timorous people, who, through fear of death, lived in a continual state of bondage, Heb 2:14,15 for which reason he did not take upon him the nature of angels, but of the seed of Abraham, Heb 2:16 And besides, it was necessary he should be in all things like unto his brethren, that he might be merciful to them, and faithful to God, and be in a state and condition capable of sympathizing with them, and succouring them under their temptations, which he was able to do by suffering through temptation himself, Heb 2:17,18.