Isaiah 37:16-26

16 Domine exercituum Deus Israhel qui sedes super cherubin tu es Deus solus omnium regnorum terrae tu fecisti caelum et terram
17 inclina Domine aurem tuam et audi aperi Domine oculos tuos et vide et audi omnia verba Sennacherib quae misit ad blasphemandum Deum viventem
18 vere enim Domine desertas fecerunt reges Assyriorum terras et regiones earum
19 et dederunt deos earum igni non enim erant dii sed opera manuum hominum lignum et lapis et comminuerunt eos
20 et nunc Domine Deus noster salva nos de manu eius et cognoscant omnia regna terrae quia tu es Dominus solus
21 et misit Isaias filius Amos ad Ezechiam dicens haec dicit Dominus Deus Israhel pro quibus rogasti me de Sennacherib rege Assyriorum
22 hoc est verbum quod locutus est Dominus super eum despexit te subsannavit te virgo filia Sion post te caput movit filia Hierusalem
23 cui exprobrasti et quem blasphemasti et super quem exaltasti vocem et levasti altitudinem oculorum tuorum ad Sanctum Israhel
24 in manu servorum tuorum exprobrasti Domino et dixisti in multitudine quadrigarum mearum ego ascendi altitudinem montium iuga Libani et succidam excelsa cedrorum eius electas abietes illius et introibo altitudinem summitatis eius saltum Carmeli eius
25 ego fodi et bibi aquam et exsiccavi vestigio pedis mei omnes rivos aggerum
26 numquid non audisti quae olim fecerim ei ex diebus antiquis ego plasmavi illud et nunc adduxi et factum est in eradicationem collium conpugnantium et civitatum munitarum

Isaiah 37:16-26 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 37

In this chapter are contained Hezekiah's message to Isaiah, desiring his prayer for him and his people, in this time of sore distress, Isa 37:1-5, the comforting and encouraging answer returned by the prophet to him, Isa 37:6,7, the king of Assyria's letter to Hezekiah, to terrify him into a surrender of the city of Jerusalem to him, Isa 37:8-13 which Hezekiah spread before the Lord, and prayed unto him for deliverance, Isa 37:14-20, upon which he received a gracious answer by the hand of the prophet, promising safety and deliverance to him, and destruction to the king of Assyria, of which a sign was given, Isa 37:21-35 and the chapter is closed with the slaughter of the Assyrian army by an angel, the flight of the king, and his death by the hands of his sons, Isa 37:36-38.

The Latin Vulgate is in the public domain.