Jeremia 13:6-16

6 Het geschiedde nu ten einde van vele dagen, dat de HEERE tot mij zeide: Maak u op, ga henen naar den Frath, en neem den gordel van daar, dien Ik u geboden heb aldaar te versteken.

7 Zo ging ik naar den Frath, en groef, en nam den gordel van de plaats, alwaar ik dien verstoken had; en ziet, de gordel was verdorven en deugde nergens toe.

8 Toen geschiedde des HEEREN woord tot mij, zeggende:

9 Zo zegt de HEERE: Alzo zal Ik verderven de hovaardij van Juda, en die grote hovaardij van Jeruzalem.

10 Ditzelve boze volk, dat Mijn woorden weigert te horen, dat in het goeddunken zijns harten wandelt, en andere goden navolgt, om die te dienen, en voor die zich neder te buigen; dat zal worden gelijk deze gordel, die nergens toe deugt.

11 Want gelijk als een gordel kleeft aan de lenden eens mans, alzo heb Ik het ganse huis Israels en het ganse huis van Juda aan Mij doen kleven, spreekt de HEERE, om Mij te zijn tot een volk, en tot een naam, en tot lof, en tot heerlijkheid; maar zij hebben niet gehoord.

12 Daarom zeg dit woord tot hen: Zo zegt de HEERE, de God Israels: Alle flessen zullen met wijn gevuld worden. Dan zullen zij tot u zeggen: Weten wij niet zeer wel, dat alle flessen met wijn gevuld zullen worden?

13 Maar gij zult tot hen zeggen: Zo zegt de HEERE: Ziet, Ik zal alle inwoners deze lands, zelfs de koningen, die op Davids troon zitten, en de priesters, en de profeten, en alle inwoners van Jeruzalem, opvullen met dronkenschap.

14 En Ik zal hen in stukken slaan, den een tegen den ander, zo de vaders als de kinderen te zamen, spreekt de HEERE; Ik zal niet verschonen noch sparen, noch Mij ontfermen, dat Ik hen niet zou verderven.

15 Hoort en neemt ter ore, verheft u niet; want de HEERE heeft het gesproken.

16 Geeft eer den HEERE, uw God, eer dat Hij het duister maakt, en eer uw voeten zich stoten aan de schemerende bergen; dat gij naar licht wacht, en Hij datzelve tot een schaduw des doods stelle, en tot een donkerheid zette.

Jeremia 13:6-16 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 13

In this chapter, under the similes of a girdle and bottles of wine, the destruction of the Jews is set forth. Some exhortations are given them to repent and humble themselves, even men of all ranks and degrees among them; and their sins, the source of their calamities, are pointed out to them. An order is given to the prophet to get him a linen girdle, with instructions what to do with it, and which he observed, Jer 13:1,2, a fresh order to take it and hide it in the hole of a rock by the river Euphrates, which he accordingly did, Jer 13:3-5 and he is bid a third time to go and take it from thence, which he did; when he found it spoiled, and good for nothing, Jer 13:6,7, then follows the application of this simile, or the signification of this sign; that in like manner the pride of Judah and Jerusalem should be marred, and for their wickedness and idolatry should become good for nothing, like that girdle; whereas they ought to have cleaved to the Lord, as a girdle does to a man's loins, and to have been an honourable people to him, Jer 13:8-11. By the simile of bottles filled with wine is signified that all the inhabitants of the land, king, priests, prophets, and common people, should be like drunken men, that should dash one against another, and destroy each other, which the mercy of God would not prevent, Jer 13:12-14, some exhortations are made to the people in general, to be humble, and confess their sins, and give glory to God, before it was too late; which are enforced by the prophet's affectionate concern for them, Jer 13:15-17 and to the king and queen in particular, since their crown and kingdom were about to be taken from them; the cities, in the southern parts, going to be shut up, and not opened; and even the whole land of Judea, and all its inhabitants, in a little time would be carried captive, Jer 13:18,19, and, to certify them of the truth of these things, they are bid to look to the north, from whence the enemy was coming to carry them captive, even the beautiful flock committed to their care, Jer 13:20, and to consider what they could say for themselves, when their punishment should come upon them suddenly, as the sorrows of a woman in travail, Jer 13:21 and should they ask the reason of this, it was owing to the multitude of their iniquities, and to their habit and custom of sinning, which made their case desperate, Jer 13:22,23, wherefore a resolution is taken to disperse them among the nations, and that this should be their lot and portion, because of their many abominations, and yet not without some concern that they might be purged from their iniquities, Jer 13:24-27.