Jeremia 7:17-27

17 Ziet gij niet, wat zij doen in de steden van Juda, en op de straten van Jeruzalem?

18 De kinderen lezen hout op, en de vaders steken het vuur aan, en de vrouwen kneden het deeg, om gebeelde koeken te maken voor de Melecheth des hemels, en anderen goden drankofferen te offeren, om Mij verdriet aan te doen.

19 Doen zij Mij verdriet aan? spreekt de HEERE. Doen zij het zichzelven niet aan, tot beschaming huns aangezichts?

20 Daarom zegt de Heere HEERE alzo: Ziet, Mijn toorn en Mijn grimmigheid zal uitgestort worden over deze plaats, over de mensen en over de beesten, en over het geboomte des velds, en over de vrucht des aardrijks; en zal branden, en niet uitgeblust worden.

21 Zo zegt de HEERE der heirscharen, de God Israels: Doet uw brandofferen tot uw slachtofferen, en eet vlees.

22 Want Ik heb met uw vaderen, ten dage als Ik hen uit Egypteland uitvoerde, niet gesproken, noch hun geboden van zaken des brandoffers of slachtoffers.

23 Maar deze zaak heb Ik hun geboden, zeggende: Hoort naar Mijn stem, zo zal Ik u tot een God zijn, en gij zult Mij tot een volk zijn; en wandelt in al den weg, dien Ik u gebieden zal, opdat het u welga.

24 Doch zij hebben niet gehoord, noch hun oor geneigd, maar gewandeld in de raadslagen, in het goeddunken van hun boos hart; en zij zijn achterwaarts gekeerd, en niet voorwaarts.

25 Van dien dag af, dat uw vaders uit Egypteland zijn uitgegaan, tot op dezen dag, zo heb Ik tot u gezonden al Mijn knechten, de profeten, dagelijks vroeg op zijnde en zendende.

26 Doch zij hebben naar Mij niet gehoord, noch hun oor geneigd; maar zij hebben hun nek verhard, zij hebben het erger gemaakt dan hun vaders.

27 Ook zult gij al deze woorden tot hen spreken, maar zij zullen naar u niet horen; gij zult wel tot hen roepen, maar zij zullen u niet antwoorden.

Jeremia 7:17-27 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO JEREMIAH 7

In this chapter the Lord, by the prophet, calls the people of the Jews to repentance and reformation; reproves them for their vain confidence; and threatens them with destruction for their many sins, and particularly idolatry. The preface to all this is in Jer 7:1,2, the exhortation to amendment, encouraged to by a promise that they should dwell in the land, is in Jer 7:3, but this was not to be expected on account of the temple, and temple service; but through a thorough reformation of manners; an exercise of justice, and avoiding all oppression and idolatry, Jer 7:4-7, their vain confidence in the temple is exposed; they fancying that their standing there, and doing the service of it, would atone for their theft, murder, adultery, perjury, and idolatry; and that they might commit these with impunity; wherefore they are let to know, that so doing these they made the temple a house of thieves; and that for such wickedness, what the Lord had done to his place in Shiloh, which they are reminded of, he would to the temple, and to them, reject and cast them off, Jer 6:8-15, and seeing they also had a dependence on the prophet's prayer, he is bid not to pray for them, for his prayers would not he heard; and he is directed to observe their wretched idolatry, of which an instance is given, whereby they provoked the Lord to anger; and therefore he was determined to pour out his fury on man and beast, and on the trees and fruit of the field, Jer 7:16-20 and whereas they trusted in their burnt offerings and sacrifices, these are rejected, as being what were not originally commanded; but obedience to the moral law, and the precepts of it, which they refused to hearken to, though they were oft called upon to it by his servants the prophets, Jer 7:21-26, and it is foretold that the Prophet Jeremy would meet with the same treatment; that they would not hearken to his words, nor answer to his call; and therefore he should declare them a disobedient, incorrigible, and an unfaithful people, Jer 7:27,28 hence, either he, or Jerusalem, is called upon to cut off the hair, as a sign of mourning; for their rejection of the Lord, occasioned by their sins, and especially their idolatry, of which instances are given, Jer 7:29-31 and it is threatened that the place of their idolatry should be a place of slaughter and of burial, till there should be no room for more; and the carcasses of the rest should be the food of fowls and beasts; and all joy should cease from Judah and Jerusalem, Jer 7:32-34.