Jesaja 17:1-7

1 De last van Damaskus. Ziet, Damaskus zal weggenomen worden, dat zij geen stad meer zij, maar zij zal een vervallen steenhoop zijn.

2 De steden van Aroer zullen verlaten worden; voor de kudden zullen zij wezen, die zullen daar nederliggen, en niemand zal ze verschrikken.

3 En de vesting zal ophouden van Efraim, en het koninkrijk van Damaskus, en het overblijfsel der Syriers; zij zullen zijn gelijk de heerlijkheid der kinderen Israels, spreekt de HEERE der heirscharen.

4 En het zal geschieden te dien dage, dat de heerlijkheid van Jakob verdund zal worden, en dat de vettigheid van zijn vlees mager worden zal.

5 Want hij zal zijn, gelijk wanneer een maaier het staande koren verzamelt, en zijn arm aren afmaait; ja, hij zal zijn, gelijk wanneer iemand aren leest in het dal Refraim.

6 Doch een nalezing zal daarin overig blijven, gelijk in de afschudding eens olijfbooms, twee of drie bezien in den top der opperste twijg, en vier of vijf aan zijn vruchtbare takken, spreekt de HEERE, de God Israels.

7 Te dien dage zal de mens zien naar Dien, Die hem gemaakt heeft, en zijn ogen zullen op den Heilige Israels zien.

Jesaja 17:1-7 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 17

This chapter contains a prophecy of the ruin of Syria and Israel, the ten tribes; who were in alliance; and also of the overthrow of the Assyrian army, that should come against Judah. The destruction of Damascus, the metropolis of Syria, and of other cities, is threatened, Isa 17:1,2 yea, of the whole kingdom of Syria, together with Ephraim or the ten tribes, and Samaria the head of them, Isa 17:3 whose destruction is expressed by various similes, as by thinness and leanness, and by the reaping and gathering of corn, Isa 17:4,5 and yet a remnant should be preserved, compared to gleaning gapes, and a few berries on an olive tree, who should look to the Lord, and not to idols, Isa 17:6-8 and the reason of the desolation of their cities, and of their fields and vineyards, was their forgetfulness of the Lord, Isa 17:9-11 and the chapter is closed with a prophecy of the defeat of the Assyrian army, who are compared for their multitude and noise to the seas, and to mighty waters, and the noise and rushing of them, Isa 17:12 and yet should be, at the rebuke of God, as chaff, or any small light thing, before a blustering wind, Isa 17:13 and who, in the evening, would be a trouble to the Jews, and be dead before morning; which was to be the portion of the spoilers and plunderers of the Lord's people, Isa 17:14.