Jesaja 48:1-8

1 Hoort dit, gij huis van Jakob, die genoemd wordt met den naam van Israel, en uit de wateren van Juda voortgekomen zijt! die daar zweert bij den Naam des HEEREN, en vermeldt den God Israels, maar niet in waarheid, noch in gerechtigheid.

2 Ja, van de heilige stad worden zij genoemd, en zij steunen op den God Israels; HEERE der heirscharen is Zijn Naam.

3 De vorige dingen heb Ik verkondigd van toen af, en uit Mijn mond zijn zij voortgekomen, en Ik heb ze doen horen; Ik heb ze snellijk gedaan, en zij zijn gekomen;

4 Omdat Ik wist, dat gij hard zijt, en uw nek een ijzeren zenuw is, en uw voorhoofd koper;

5 Daarom heb Ik het u van toen af verkondigd, eer dat het kwam, heb Ik het u doen horen; opdat gij niet misschien zoudt zeggen: Mijn afgod heeft die dingen gedaan, of mijn gesneden beeld, of mijn gegoten beeld heeft ze bevolen.

6 Gij hebt het gehoord, aanmerkt dat alles; zult gijlieden het ook niet verkondigen? Van nu af doe Ik u nieuwe dingen horen, en verborgen dingen, en die gij niet geweten hebt.

7 Nu zijn zij geschapen, en niet van toen af, en voor dezen dag hebt gij ze ook niet gehoord; opdat gij niet misschien zeggen zoudt: Ziet, ik heb ze geweten.

8 Ook hebt gij ze niet gehoord, ook hebt gij ze niet geweten, ook van toen af is uw oor niet geopend geweest; want Ik heb geweten, dat gij gans trouwelooslijk handelen zoudt, en dat gij van den buik af een overtreder genaamd zijt.

Jesaja 48:1-8 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ISAIAH 48

The prophecy of this chapter is concerning the deliverance and salvation of the Jews, and is addressed unto them; who are described by their natural descent and lineage, and by their hypocrisy in religious things, Isa 48:1,2. By their obstinacy and impudence, and by their proneness to idolatry, and to ascribe that to idols which belonged to God; which were the reasons why the Lord foretold all former things to them, before they came to pass, Isa 48:3-5. And for the same reasons also he declared unto them what should be hereafter, particularly the destruction of Babylon, and their deliverance by Cyrus, Isa 48:6-8. From which account of them it would clearly appear, that it was not for any merits of theirs, but for his own name's sake, for his own glory, that he chose them, purified, and saved them as gold tried in the fire, Isa 48:9-11. He observes his own perfections, his eternity and immutability, and power displayed in creation, to engage their faith in the promise of deliverance, Isa 48:12,13 and points out the deliverer Cyrus, a type of Christ, whom he loved, called, sent, and made him prosperous, Isa 48:14-16. Then he directs them to walk in his ways, with promises of peace and prosperity, Isa 48:17-19. And the chapter is concluded with an exhortation to go out of Babylon with joy, publishing wherever they came their redemption, and who would be supplied with all necessaries in their return to their own land; only it should be observed, that there was no peace or happiness for the wicked, Isa 48:20-22.