Openbaring 14:2-12

2 En ik hoorde een stem uit den hemel, als een stem veler wateren, en als een stem van een groten donderslag. En ik hoorde een stem van citerspelers, spelende op hun citers;

3 En zij zongen als een nieuw gezang voor den troon, en voor de vier dieren, en de ouderlingen; en niemand kon dat gezang leren, dan de honderd vier en veertig duizend, die van de aarde gekocht waren.

4 Dezen zijn het, die met vrouwen niet bevlekt zijn, want zij zijn maagden; dezen zijn het, die het Lam volgen, waar Het ook heengaat; dezen zijn gekocht uit de mensen, tot eerstelingen Gode en het Lam.

5 En in hun mond is geen bedrog gevonden; want zij zijn onberispelijk voor den troon van God.

6 En ik zag een anderen engel, vliegende in het midden des hemels, en hij had het eeuwige Evangelie, om te verkondigen dengenen, die op de aarde wonen, en aan alle natie, en geslacht, en taal, en volk;

7 Zeggende met een grote stem: Vreest God, en geeft Hem heerlijkheid, want de ure Zijns oordeels is gekomen; en aanbidt Hem, Die den hemel, en de aarde, en de zee, en de fonteinen der wateren gemaakt heeft.

8 En er is een andere engel gevolgd, zeggende: Zij is gevallen, zij is gevallen, Babylon, die grote stad, omdat zij uit den wijn des toorns harer hoererij alle volken heeft gedrenkt.

9 En een derde engel is hen gevolgd, zeggende met een grote stem: Indien iemand het beest aanbidt en zijn beeld, en ontvangt het merkteken aan zijn voorhoofd, of aan zijn hand,

10 Die zal ook drinken uit den wijn des toorn Gods, die ongemengd ingeschonken is, in den drinkbeker Zijns toorns; en hij zal gepijnigd worden met vuur en sulfer voor de heilige engelen en voor het Lam.

11 En de rook van hun pijniging gaat op in alle eeuwigheid, en zij hebben geen rust dag en nacht, die het beest aanbidden en zijn beeld, en zo iemand het merkteken zijns naams ontvangt.

12 Hier is de lijdzaamheid der heiligen; hier zijn zij, die de geboden Gods bewaren en het geloof van Jezus.

Openbaring 14:2-12 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO REVALATION 14

This chapter contains three visions; one of the Lamb on Mount Zion, another of the three angels preaching against Babylon, and the third of the harvest and vintage. The vision of the Lamb is in Re 14:1, which is no other than Christ, described by his similitude, as a Lamb; by the place where he was, Mount Zion; by his position there, standing, and by the company that were with him, whose number were 144,000, and their character, his Father's name written on their foreheads; at the same time a voice was heard from heaven, comparable to the sound of many waters, of thunders, and of harps: and a song sung which none learn but the above number with the Lamb, Re 14:2,3, who are described by their purity, chastity, and strict adherence to Christ; by their redemption through him; by their being the firstfruits of God and of the Lamb, and by their integrity and unblemished character, Re 14:4,5; next follows the account of the three angels; the first comes with the everlasting Gospel, to preach it to all men, loudly calling upon all to fear and worship God, and give glory to him, since he is the Creator of all, and the hour of his judgment is come, Re 14:6,7; the second proclaims the fall of Babylon, with the reason of it, Re 14:8; and the third denounces the wrath of God upon the worshippers of the beast in the most public manner, and that for ever, Re 14:9-11; and this vision is closed with some expressions, showing that, till this was done, the patience of the saints would be tried, and the true worshippers of the Lamb be discovered, and comforting them with an assurance of that rest that remains after death for the faithful followers of Christ, Re 14:12,13; after this is the vision of the harvest and vintage of the earth. The reaper is described by his form, like the son of man; by his seat, a white cloud; by a golden crown on his head, and by a sharp sickle in his hand, Re 14:14; who is called upon by an angel out of the temple to make use of his sickle, and reap, because the time of reaping was come, the harvest being ripe, Re 14:15, upon which he thrusts in his sickle, and reaps the earth, Re 14:16; after this, another angel appears out of the temple, with a sharp sickle, to whom another angel from the altar, that had power over fire, calls to make use of his sickle, and gather the clusters of the vine, since the grapes were fully ripe, Re 14:17,18; upon which he thrusts in his sickle, and gathers them, and casts them into the winepress of divine wrath, which being trodden, blood comes out of it to the horses' bridles for the space of a thousand and six hundred furlongs, Re 14:19,20.