Psalms 142:2-12

2 et non intres in iudicio cum servo tuo quia non iustificabitur in conspectu tuo omnis vivens
3 quia persecutus est inimicus animam meam humiliavit in terra vitam meam conlocavit me in obscuris sicut mortuos saeculi
4 et anxiatus est super me spiritus meus in me turbatum est cor meum
5 memor fui dierum antiquorum meditatus sum in omnibus operibus tuis in factis manuum tuarum meditabar
6 expandi manus meas ad te anima mea sicut terra sine aqua tibi diapsalma
7 velociter exaudi me Domine defecit spiritus meus non avertas faciem tuam a me et similis ero descendentibus in lacum
8 auditam mihi fac mane misericordiam tuam quia in te speravi notam fac mihi viam in qua ambulem quia ad te levavi animam meam
9 eripe me de inimicis meis Domine ad te confugi
10 doce me facere voluntatem tuam quia Deus meus es tu spiritus tuus bonus deducet me in terra recta
11 propter nomen tuum Domine vivificabis me in aequitate tua educes de tribulatione animam meam
12 et in misericordia tua disperdes inimicos meos et perdes omnes qui tribulant animam meam quoniam ego servus tuus sum

Psalms 142:2-12 Meaning and Commentary

Maschil of David; A Prayer when he was in the cave. Of the word "maschil," See Gill on "Ps 32:1," title. This psalm is called a prayer, as some others are, the ninetieth and hundred second psalms: and was composed by David when either in the cave of Adullam, 1 Samuel 22:1; or rather in the cave at Engedi, where he cut off Saul's skirt, 1 Samuel 24:3; as Jarchi and Kimchi think. The psalm represents the troubles of David, and of the Messiah his antitype, and is applicable to the church of God, or to any particular soul when in distress.
The Latin Vulgate is in the public domain.