Psalms 37:6-16

6 putruerunt et corruptae sunt cicatrices meae a facie insipientiae meae
7 miser factus sum et curvatus sum usque ad finem tota die contristatus ingrediebar
8 quoniam lumbi mei impleti sunt inlusionibus et non est sanitas in carne mea
9 adflictus sum et humiliatus sum nimis rugiebam a gemitu cordis mei
10 Domine ante te omne desiderium meum et gemitus meus a te non est absconditus
11 cor meum conturbatum est dereliquit me virtus mea et lumen oculorum meorum et ipsum non est mecum
12 amici mei et proximi mei adversus me adpropinquaverunt et steterunt et qui iuxta me erant de longe steterunt
13 et vim faciebant qui quaerebant animam meam et qui inquirebant mala mihi locuti sunt vanitates et dolos tota die meditabantur
14 ego autem tamquam surdus non audiebam et sicut mutus non aperiens os suum
15 et factus sum sicut homo non audiens et non habens in ore suo redargutiones
16 quoniam in te Domine speravi tu exaudies Domine Deus meus

Images for Psalms 37:6-16

Psalms 37:6-16 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 37

\\<<[A Psalm] of David>>\\. This psalm, it is very probable, was written at the same time, and upon the same occasion, with the former; and describes the different states of good and bad men; and is full of exhortations, instructions, and advice to the people of God; intermixed with various encouraging promises. A late learned writer {h} thinks it was written for Mephibosheth's consolation under Ziba's calumny. {h} Delaney's Life of King David, vol. 2. p. 219.

The Latin Vulgate is in the public domain.