Psalms 87:2-12

2 Domine Deus salutis meae die clamavi et nocte coram te
3 intret in conspectu tuo oratio mea inclina aurem tuam ad precem meam
4 quia repleta est malis anima mea et vita mea in inferno adpropinquavit
5 aestimatus sum cum descendentibus in lacum factus sum sicut homo sine adiutorio
6 inter mortuos liber sicut vulnerati dormientes in sepulchris quorum non es memor amplius et ipsi de manu tua repulsi sunt
7 posuerunt me in lacu inferiori in tenebrosis et in umbra mortis
8 super me confirmatus est furor tuus et omnes fluctus tuos induxisti super me diapsalma
9 longe fecisti notos meos a me posuerunt me abominationem sibi traditus sum et non egrediebar
10 oculi mei languerunt prae inopia clamavi ad te Domine tota die expandi ad te manus meas
11 numquid mortuis facies mirabilia aut medici suscitabunt et confitebuntur tibi diapsalma
12 numquid narrabit aliquis in sepulchro misericordiam tuam et veritatem tuam in perditione

Psalms 87:2-12 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PSALM 87

\\<>\\. Whether this psalm was composed by David, in a view of the temple to be built by his son Solomon; or whether by one that returned from the Babylonish captivity, who wrote it for the comfort of those that wept at the laying of the foundation of the second temple; it seems evident that the subject matter of it is the church of God in Gospel times, and especially in the latter day glory: the title in the Syriac version is, ``concerning the redemption of Jerusalem.''

The Latin Vulgate is in the public domain.