Psalmen 139:14-24

14 Ik loof U, omdat ik op een heel vreselijke wijze wonderbaarlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken! ook weet het mijn ziel zeer wel.

15 Mijn gebeente was voor U niet verholen, als ik in het verborgene gemaakt ben, en als een borduursel gewrocht ben, in de nederste delen der aarde.

16 Uw ogen hebben mijn ongevormden klomp gezien; en al deze dingen waren in Uw boek geschreven, de dagen als zij geformeerd zouden worden, toen nog geen van die was.

17 Daarom, hoe kostelijk zijn mij, o God, Uw gedachten! hoe machtig veel zijn haar sommen!

18 Zoude ik ze tellen? Harer is meer, dan des zands; word ik wakker, zo ben ik nog bij U.

19 O God! dat Gij den goddeloze ombracht! en gij, mannen des bloeds, wijkt van mij!

20 Die van U schandelijk spreken, en Uw vijanden ijdellijk verheffen.

21 Zou ik niet haten HEERE! die U haten? en verdriet hebben in degenen, die tegen U opstaan?

22 Ik haat hen met volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.

23 Doorgrond mij, o God! en ken mijn hart; beproef mij, en ken mijn gedachten.

24 En zie, of bij mij een schadelijke weg zij; en leid mij op den eeuwigen weg.

Psalmen 139:14-24 Meaning and Commentary

To the chief Musician, A Psalm of David. This psalm was written by David, when he lay under the reproach and calumnies of men, who laid false things to his charge; things he was not conscious of either in the time of Saul's persecution of him, or when his son Absalom rebelled against him: and herein he appeals to the heart searching and rein trying God for his innocence; and, when settled on his throne, delivered it to the master of music, to make use of it on proper occasions. According to the Syriac title of the psalm, the occasion of it was Shimei, the son of Gera, reproaching and cursing him as a bloody man, 2 Samuel 16:5. Theodoret takes it to be a prophecy of Josiah, and supposes that he is represented as speaking throughout the psalm. Aben Ezra observes, that this is the most glorious and excellent psalm in all the book: a very excellent one it is: but whether the most excellent, it is hard to say. It treats of some of the most glorious of the divine perfections; omniscience, omnipresence, and omnipotence. Arama says, the argument of it is God's particular knowledge of men, and his providence over their affairs.