Spreuken 5:1-10

1 Mijn zoon! merk op mijn wijsheid, neig uw oor tot mijn verstand;

2 Opdat gij alle bedachtzaamheid behoudt, en uw lippen wetenschap bewaren.

3 Want de lippen der vreemde vrouw druppen honigzeem, en haar gehemelte is gladder dan olie.

4 Maar het laatste van haar is bitter als alsem, scherp als een tweesnijdend zwaard.

5 Haar voeten dalen naar den dood, haar treden houden de hel vast.

6 Opdat gij het pad des levens niet zoudt wegen, zijn haar gangen ongestadig, dat gij het niet merkt.

7 Nu dan, gij kinderen! hoort naar mij, en wijkt niet van de redenen mijns monds.

8 Maak uw weg verre van haar, en nader niet tot de deur van haar huis;

9 Opdat gij anderen uw eer niet geeft, en uw jaren den wrede;

10 Opdat de vreemden zich niet verzadigen van uw vermogen, en al uw smartelijke arbeid niet kome in het huis des onbekenden;

Spreuken 5:1-10 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO PROVERBS 5

The general instruction of this chapter is to avoid whoredom, and make use of lawful marriage, and keep to that. It is introduced with an exhortation to attend to wisdom and understanding, Pr 5:1,2; one part of which lies in shunning an adulterous woman; who is described by her flattery, with which she deceives; by the end she brings men to, which is destruction and death; and by the uncertainty of her ways, which cannot be known, Pr 5:3-6. Wherefore men are advised to keep at the utmost distance from her, Pr 5:7,8; lest their honour, strength, wealth, and labours, be given to others, Pr 5:9,10; and repentance and mourning follow, when too late, Pr 5:11-14. And, as a remedy against whoredom, entering into a marriage state is advised to, and a strict regard to that; allegorically expressed by a man's drinking water out of his fountain, and by his wife being as a loving hind and pleasant roe to him, the single object of his affections, Pr 5:15-19. As also the consideration of the divine omniscience is proposed, to deter him from the sin of adultery, Pr 5:20,21; as well as the inevitable ruin wicked men are brought into by it, Pr 5:22,23.