4
cumque hoc placuisset ut irent dixit Rafahel ad Tobiam tolle tecum ex felle piscis erit enim necessarium tulit itaque Tobias ex felle illo et abierunt
5
Anna vero sedebat secus viam in supercilio montis unde respicere poterat de longinquo
6
et dum ex eodem loco specularetur adventum eius vidit a longe et ilico agnovit venientem filium suum et currens nuntiavit viro suo dicens ecce venit filius tuus
7
dixitque Rafahel ad Tobiam adubi introieris domum tuam statim adora Dominum Deum tuum et gratias agens ei accede ad patrem tuum et osculare eum
8
statimque lini super oculos eius ex felle isto piscis quod portas tecum scias enim quoniam mox aperientur oculi eius et videbit pater tuus lumen caeli et in aspectu tuo gaudebit
9
tunc praecucurrit canis qui simul fuerat in via et quasi nuntius adveniens blandimento suae caudae gaudebat
10
unde contigit ut exsurgens caecus pater coepit offendens pedibus currere et data manu puero occurrit in obviam filio suo
11
et suscipiens osculatus est eum cum uxore sua et coeperunt flere prae gaudio
12
cumque adorassent Dominum et gratias egissent consederunt
13
tunc sumens Tobias de felle piscis linivit oculos patri suo
14
et sustinens quasi dimidiam fere horam coepit albugo ex oculis eius quasi membrana ovi egredi