Tobit 2:1-10

1 post haec vero cum esset dies festus Domini et factum esset prandium bonum in domo Tobis

2 dixit filio suo vade et adduc aliquos ex tribu nostra timentes Deum et epulentur nobiscum

3 cumque abisset reversus nuntiat unum ex filiis Israhel iugulatum iacere in platea statimque exiliens de accubitu suo relinquens prandium ieiunus pervenit ad corpus

4 tollensque illud portavit ad domum suam occulte ut dum sol occubuisset caute sepeliret eum

5 cumque occultasset corpus manducavit panem cum luctu et tremore

6 memorans illum sermonem quem dixit Dominus per Amos prophetam dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum

7 cum vero sol occubuisset abiit et sepelevit eum

8 arguebant autem illum omnes proximi sui dicentes iam huius rei causa interfici iussus es et vix effugisti mortis imperium et iterum sepelis mortuos

9 sed Tobias plus timens Deum quam regem rapiebat corpora occisorum et occultabat in domo sua et mediis noctibus sepeliebat ea

10 contigit autem ut quadam die fatigatus a sepultura veniens domum iactasset se iuxta parietem et obdormisset