Zacharia 7:4-14

4 Toen geschiedde het woord des HEEREN der heirscharen tot mij, zeggende:

5 Spreek tot het ganse volk dezes lands, en tot de priesters, zeggende: Toen gij vasttet en rouwklaagdet, in de vijfde en in de zevende maand, namelijk nu zeventig jaren, hebt gijlieden Mij, Mij enigszins gevast?

6 Of als gij at, en als gij dronkt, waart gij het niet, die daar at, en gij, die daar dronkt?

7 Zijn het niet de woorden, welke de HEERE uitriep door den dienst der vorige profeten, toen Jeruzalem bewoond en gerust was, en haar steden rondom haar; en het zuiden en de laagte bewoond was?

8 Verder geschiedde het woord des HEEREN tot Zacharia, zeggende:

9 Alzo sprak de HEERE der heirscharen, zeggende: Richt een waarachtig gericht, en doet goedertierenheid en barmhartigheden, de een aan den ander;

10 En verdrukt de weduwe noch den wees, den vreemdeling noch den ellendige; en denkt niet in uw hart de een des anderen kwaad.

11 Maar zij weigerden op te merken, en togen hun schouder terug, en zij verzwaarden hun oren, opdat zij niet hoorden.

12 En zij maakten hun hart als een diamant, opdat zij niet hoorden de wet en de woorden, die de HEERE der heirscharen zond in Zijn Geest, door den dienst der vorige profeten, waaruit ontstaan is een grote toorn van den HEERE der heirscharen.

13 Daarom is het geschied, gelijk als Hij geroepen had, doch zij niet gehoord hebben, alzo riepen zij ook, maar Ik hoorde niet, zegt de HEERE der heirscharen;

14 Maar Ik heb hen weggestormd onder alle heidenen, welke zij niet kenden; en het land werd achter hen verwoest, zodat er niemand doorging, noch wederkeerde; want zij stelden het gewenste land tot een verwoesting.

Zacharia 7:4-14 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO ZECHARIAH 7

This chapter treats concerning the nature and use of certain fasts kept by the Jews, on account of the destruction of the temple, and other things; and concerning the message of the former prophets to them, and the effects of it. The occasion of the former was an embassy sent by the Jews to the priests and prophets, to know whether they should continue the fast of the fifth month; upon which the prophet was sent by the Lord unto them. The time of the prophecy is noted, Zec 7:1. An account of the embassy is given, of the persons that were sent, and to whom, and upon what account, Zec 7:2,3. The answer of the Lord to it by the prophet, showing the usefulness of fasts to him, and putting them upon hearkening to his voice by the former prophets, when Jerusalem was in great prosperity, Zec 7:4-7 and then they are exhorted by him, in the ministry of the present prophet, to acts of righteousness, several species of which are mentioned; and which were the same they had been exhorted to by the former prophets, but had neglected, and hardened their hearts against all exhortations and instructions, Zec 7:8-12 and were the reason of their captivity and desolation, Zec 7:13,14.