1
et factum est dum loqueretur leo verba haec ad aquilam, et vidi,
2
et ecce quod superaverat caput et non conparuit, et alae duae quae ad eum transierunt et erectae sunt ut regnarent, et erat regnum eorum exile et tumultu plenum.
3
et vidi et ecce ipsa non apparescebant, et omne corpus aquilae incendebatur, et expavescebat terra valde. et ego a multo excessu mentis et a magno timore vigilavi, et dixi spiritui meo:
4
ecce tu mihi praestitisti haec, in eo quod scrutas vias Altissimi.
5
ecce adhuc fatigatus sum animo et spiritu meo invalidus sum valde, et nec modica est in me virtus a multo timore quem expavi nocte hac.
6
nunc ergo orabo Altissimum, ut me confortet usque in finem.
7
et dixi: Dominator Domine, si inveni gratiam ante oculos tuos, et si iustificatus sum apud te prae multis, et si certum ascendit deprecatio mea ante faciem tuam,
8
conforta me et ostende servo tuo mihi interpretationem et distinctionem visus horribilis huius, ut plenissime consoles animam meam.
9
dignum enim me habuisti ostendere mihi temporum finem et temporum novissima. et dixit ad me: