Nahum 2:1-10

1 ascendit qui dispergat coram te qui custodit obsidionem contemplare viam conforta lumbos robora virtutem valde
2 quia reddidit Dominus superbiam Iacob sicut superbiam Israhel quia vastatores dissipaverunt eos et propagines eorum corruperunt
3 clypeus fortium eius ignitus viri exercitus in coccineis igneae habenae currus in die praeparationis eius et agitatores consopiti sunt
4 in itineribus conturbati sunt quadrigae conlisae sunt in plateis aspectus eorum quasi lampades quasi fulgura discurrentia
5 recordabitur fortium suorum ruent in itineribus suis velociter ascendent muros eius et praeparabitur umbraculum
6 portae fluviorum apertae sunt et templum ad solum dirutum
7 et miles captivus abductus est et ancillae eius minabantur gementes ut columbae murmurantes in cordibus suis
8 et Nineve quasi piscina aquarum aquae eius ipsi vero fugerunt state state et non est qui revertatur
9 diripite argentum diripite aurum et non est finis divitiarum ex omnibus vasis desiderabilibus
10 dissipata et scissa et dilacerata et cor tabescens et dissolutio geniculorum et defectio in cunctis renibus et facies omnium sicut nigredo ollae

Nahum 2:1-10 Meaning and Commentary

INTRODUCTION TO NAHUM 2

This chapter gives an account of the destruction of the city of Nineveh; describes the instruments of it as very terrible and powerful, and not to be resisted, Na 2:1-4. The manner of taking it, the flight of its inhabitants, and the spoil of its riches and treasures, Na 2:5-10 and the king and the princes thereof, compared to a lion, and a lion's whelp, are insulted as being without a den or dwelling place, because of their cruelty and ravening, for which the Lord was against them, and threatened them with utter ruin, which he brought upon them, Na 2:11-13.

The Latin Vulgate is in the public domain.