4
Erat autem Ioakim dives valde, et erat ei pomarium vicinum domui suæ: et ad ipsum confluebant Iudæi, eo quod esset honorabilior omnium.
5
Et constituti sunt de populo duo senes iudices in illo anno: de quibus locutus est Dominus: Quia egressa est iniquitas de Babylone a senioribus iudicibus, qui videbantur regere populum.
6
Isti frequentabant domum Ioakim, et veniebant ad eos omnes, qui habebant iudicia.
7
Cum autem populus revertisset per meridiem, ingrediebatur Susanna, et deambulabat in pomario viri sui.
8
Et videbant eam senes quotidie ingredientem, et deambulantem: et exarserunt in concupiscentiam eius:
9
et everterunt sensum suum, et declinaverunt oculos suos ut non viderent cælum, neque recordarentur iudiciorum iustorum.
10
Erant ergo ambo vulnerati amore eius, nec indicaverunt sibi vicissim dolorem suum:
11
erubescebant enim indicare sibi concupiscentiam suam, volentes concumbere cum ea:
12
et observabant quotidie solicitius videre eam. Dixitque alter ad alterum:
13
Eamus domum, quia hora prandii est. Et egressi recesserunt a se.
14
Cumque revertissent, venerunt in unum: et sciscitantes ab invicem causam, confessi sunt concupiscentiam suam: et tunc in communi statuerunt tempus, quando eam possent invenire solam.