Job 28; Job 29; Acts 13:1-25

1 habet argentum venarum suarum principia et auro locus est in quo conflatur

2 ferrum de terra tollitur et lapis solutus calore in aes vertitur

3 tempus posuit tenebris et universorum finem ipse considerat lapidem quoque caliginis et umbram mortis

4 dividit torrens a populo peregrinante eos quos oblitus est pes egentis hominum et invios

5 terra de qua oriebatur panis in loco suo igne subversa est

6 locus sapphyri lapides eius et glebae illius aurum

7 semitam ignoravit avis nec intuitus est oculus vulturis

8 non calcaverunt eam filii institorum nec pertransivit per eam leaena

9 ad silicem extendit manum suam subvertit a radicibus montes

10 in petris rivos excidit et omne pretiosum vidit oculus eius

11 profunda quoque fluviorum scrutatus est et abscondita produxit in lucem

12 sapientia vero ubi invenitur et quis est locus intellegentiae

13 nescit homo pretium eius nec invenitur in terra suaviter viventium

14 abyssus dicit non est in me et mare loquitur non est mecum

15 non dabitur aurum obrizum pro ea nec adpendetur argentum in commutatione eius

16 non conferetur tinctis Indiae coloribus nec lapidi sardonico pretiosissimo vel sapphyro

17 non adaequabitur ei aurum vel vitrum nec commutabuntur pro ea vasa auri

18 excelsa et eminentia non memorabuntur conparatione eius trahitur autem sapientia de occultis

19 non adaequabitur ei topazium de Aethiopia nec tincturae mundissimae conponetur

20 unde ergo sapientia veniet et quis est locus intellegentiae

21 abscondita est ab oculis omnium viventium volucres quoque caeli latet

22 perditio et mors dixerunt auribus nostris audivimus famam eius

23 Deus intellegit viam eius et ipse novit locum illius

24 ipse enim fines mundi intuetur et omnia quae sub caelo sunt respicit

25 qui fecit ventis pondus et aquas adpendit mensura

26 quando ponebat pluviis legem et viam procellis sonantibus

27 tunc vidit illam et enarravit et praeparavit et investigavit

28 et dixit homini ecce timor Domini ipsa est sapientia et recedere a malo intellegentia

1 addidit quoque Iob adsumens parabolam suam et dixit

2 quis mihi tribuat ut sim iuxta menses pristinos secundum dies quibus Deus custodiebat me

3 quando splendebat lucerna eius super caput meum et ad lumen eius ambulabam in tenebris

4 sicut fui in diebus adulescentiae meae quando secreto Deus erat in tabernaculo meo

5 quando erat Omnipotens mecum et in circuitu meo pueri mei

6 quando lavabam pedes meos butyro et petra fundebat mihi rivos olei

7 quando procedebam ad portam civitatis et in platea parabant cathedram mihi

8 videbant me iuvenes et abscondebantur et senes adsurgentes stabant

9 principes cessabant loqui et digitum superponebant ori suo

10 vocem suam cohibebant duces et lingua eorum gutturi suo adherebat

11 auris audiens beatificabat me et oculus videns testimonium reddebat mihi

12 quod liberassem pauperem vociferantem et pupillum cui non esset adiutor

13 benedictio perituri super me veniebat et cor viduae consolatus sum

14 iustitia indutus sum et vestivit me sicut vestimento et diademate iudicio meo

15 oculus fui caeco et pes claudo

16 pater eram pauperum et causam quam nesciebam diligentissime investigabam

17 conterebam molas iniqui et de dentibus illius auferebam praedam

18 dicebamque in nidulo meo moriar et sicut palma multiplicabo dies

19 radix mea aperta est secus aquas et ros morabitur in messione mea

20 gloria mea semper innovabitur et arcus meus in manu mea instaurabitur

21 qui me audiebant expectabant sententiam et intenti tacebant ad consilium meum

22 verbis meis addere nihil audebant et super illos stillabat eloquium meum

23 expectabant me sicut pluviam et os suum aperiebant quasi ad imbrem serotinum

24 si quando ridebam ad eos non credebant et lux vultus mei non cadebat in terram

25 si voluissem ire ad eos sedebam primus cumque sederem quasi rex circumstante exercitu eram tamen maerentium consolator

1 erant autem in ecclesia quae erat Antiochiae prophetae et doctores in quibus Barnabas et Symeon qui vocabatur Niger et Lucius Cyrenensis et Manaen qui erat Herodis tetrarchae conlactaneus et Saulus

2 ministrantibus autem illis Domino et ieiunantibus dixit Spiritus Sanctus separate mihi Barnaban et Saulum in opus quod adsumpsi eos

3 tunc ieiunantes et orantes inponentesque eis manus dimiserunt illos

4 et ipsi quidem missi ab Spiritu Sancto abierunt Seleuciam et inde navigaverunt Cyprum

5 et cum venissent Salamina praedicabant verbum Dei in synagogis Iudaeorum habebant autem et Iohannem in ministerio

6 et cum perambulassent universam insulam usque Paphum invenerunt quendam virum magum pseudoprophetam Iudaeum cui nomen erat Bariesu

7 qui erat cum proconsule Sergio Paulo viro prudente hic accitis Barnaba et Saulo desiderabat audire verbum Dei

8 resistebat autem illis Elymas magus sic enim interpretatur nomen eius quaerens avertere proconsulem a fide

9 Saulus autem qui et Paulus repletus Spiritu Sancto intuens in eum

10 dixit o plene omni dolo et omni fallacia fili diaboli inimice omnis iustitiae non desinis subvertere vias Domini rectas

11 et nunc ecce manus Domini super te et eris caecus non videns solem usque ad tempus et confestim cecidit in eum caligo et tenebrae et circumiens quaerebat qui ei manum daret

12 tunc proconsul cum vidisset factum credidit admirans super doctrinam Domini

13 et cum a Papho navigassent Paulus et qui cum eo venerunt Pergen Pamphiliae Iohannes autem discedens ab eis reversus est Hierosolymam

14 illi vero pertranseuntes Pergen venerunt Antiochiam Pisidiae et ingressi synagogam die sabbatorum sederunt

15 post lectionem autem legis et prophetarum miserunt principes synagogae ad eos dicentes viri fratres si quis est in vobis sermo exhortationis ad plebem dicite

16 surgens autem Paulus et manu silentium indicens ait viri israhelitae et qui timetis Deum audite

17 Deus plebis Israhel elegit patres nostros et plebem exaltavit cum essent incolae in terra Aegypti et in brachio excelso eduxit eos ex ea

18 et per quadraginta annorum tempus mores eorum sustinuit in deserto

19 et destruens gentes septem in terra Chanaan sorte distribuit eis terram eorum

20 quasi post quadringentos et quinquaginta annos et post haec dedit iudices usque ad Samuhel prophetam

21 et exinde postulaverunt regem et dedit illis Deus Saul filium Cis virum de tribu Beniamin annis quadraginta

22 et amoto illo suscitavit illis David regem cui et testimonium perhibens dixit inveni David filium Iesse virum secundum cor meum qui faciet omnes voluntates meas

23 huius Deus ex semine secundum promissionem eduxit Israhel salvatorem Iesum

24 praedicante Iohanne ante faciem adventus eius baptismum paenitentiae omni populo Israhel

25 cum impleret autem Iohannes cursum suum dicebat quem me arbitramini esse non sum ego sed ecce venit post me cuius non sum dignus calciamenta pedum solvere