1 Samuël 23:14

14 David nu bleef in de woestijn in de vestingen, en hij bleef op den berg in de woestijn Zif; en Saul zocht hem alle dagen, doch God gaf hem niet over in zijn hand

1 Samuël 23:14 Meaning and Commentary

1 Samuel 23:14

And David abode in the wilderness in strong holds
In the wilderness of Ziph, in high and strong rocks there, as it seems to be explained by what follows:

and remained in a mountain in the wilderness of Ziph;
which had its name from a city in the tribe of Judah, of which (See Gill on Joshua 15:55);

and Saul sought him every day;
for though he did not go forth from the place where he was to Keilah, yet hearing which way he went, and whereabout he lurked, he sought after him continually, if haply he might find him:

but God delivered him not into his hand:
which suggests, that it was only the providence of God that secured him, or, in all probability, such was the diligence of Saul, that he would have found him out, and he must have fallen into his hands, as he expected.

1 Samuël 23:14 In-Context

12 Daarna zeide David: Zouden de burgers van Kehila mij en mijn mannen overgeven in de hand van Saul? En de HEERE zeide: Zij zouden u overgeven.

13 Toen maakte zich David en zijn mannen op, omtrent zeshonderd man, en zij gingen uit Kehila, en zij gingen heen, waar zij konden gaan. Toen aan Saul geboodschapt werd, dat David uit Kehila ontkomen was, zo hield hij op uit te trekken.

14 David nu bleef in de woestijn in de vestingen, en hij bleef op den berg in de woestijn Zif; en Saul zocht hem alle dagen, doch God gaf hem niet over in zijn hand

15 Als David zag, dat Saul uitgetogen was, om zijn ziel te zoeken, zo was David in de woestijn Zif in een woud.

16 Toen maakte zich Jonathan, de zoon van Saul, op, en hij ging tot David in het woud; en hij versterkte zijn hand in God.