Daniël 3:26

26 Toen naderde Nebukadnezar tot de deur van den oven des brandenden vuurs, antwoordde en sprak: Gij Sadrach, Mesach en Abed-nego, gij knechten des allerhoogsten Gods! gaat uit en komt hier! Toen gingen Sadrach, Mesach en Abed-nego uit het midden des vuurs.

Daniël 3:26 Meaning and Commentary

Daniel 3:26

Then Nebuchadnezzar came near to the mouth of the burning
fiery furnace
He came so nigh before, as to see at a distance four persons walking in it; now he comes nearer, as near as he could with safety: and spake and said, Shadrach, Meshach, and Abednego, ye servants of
the most high God;
he not only spake to them in a different tone than he did before; not in wrath and fury, but mildly and gently, with great respect unto them, and reverence of them; and not only calls them by the names he and his courtiers had given them, but styles them the servants of the most high God; he owns their God was a God above his: the Chaldeans worshipped fire, but the God of the Jews had power over that, and could restrain the force of it at pleasure; and he acknowledges that these men were faithful worshippers of him; who had in this wonderful manner appeared for them, and thereby approved their faith and confidence in him, and their service of him; see ( Acts 16:17 ) : come forth, and come hither;
that is, come out of the furnace, and come to the place where I and my nobles are: then Shadrach, Meshach, and Abednego, came forth of the midst of the
fire;
as they had been cast into it by the king's order, therefore they did not presume to go out of it without the same; nor were they concerned about coming out; they had very agreeable and delightful company, and had reason to say it was good for them to be there; however, when they had the king's order, they immediately obeyed it.

Daniël 3:26 In-Context

24 Toen ontzette zich de koning Nebukadnezar, en hij stond op in der haast, antwoordde en zeide tot zijn raadsheren: Hebben wij niet drie mannen in het midden des vuurs, gebonden zijnde, geworpen? Zij antwoordden en zeiden tot den koning: Het is gewis, o koning!

25 Hij antwoordde en zeide: Ziet, ik zie vier mannen, los wandelende in het midden des vuurs, en er is geen verderf aan hen; en de gedaante des vierden is gelijk eens zoons der goden.

26 Toen naderde Nebukadnezar tot de deur van den oven des brandenden vuurs, antwoordde en sprak: Gij Sadrach, Mesach en Abed-nego, gij knechten des allerhoogsten Gods! gaat uit en komt hier! Toen gingen Sadrach, Mesach en Abed-nego uit het midden des vuurs.

27 Toen vergaderden de stadhouders, de overheden, en de landvoogden, en de raadsheren des konings, deze mannen beziende, omdat het vuur over hun lichamen niet geheerst had, en dat het haar huns hoofds niet verbrand was, en hun mantels niet veranderd waren, ja, dat de reuk des vuurs daardoor niet gegaan was.

28 Nebukadnezar antwoordde en zeide: Geloofd zij de God van Sadrach, Mesach en Abed-nego, Die Zijn engel gezonden, en Zijn knechten verlost heeft, die op Hem vertrouwd hebben, en des konings woord veranderd, en hun lichamen overgegeven hebben, opdat zij geen god eerden noch aanbaden, dan hun God.